Tenzij je in Oregon woont of de Willamette Valley bezoekt, is het krijgen van grip op de beste wijnen en producenten van de regio vergelijkbaar met het bestrijden van konijnen. Ze zijn klein, ongrijpbaar en hebben de neiging zich snel te verspreiden. Maar er is een kortere weg naar veel van de topflessen: ken de wijngaarden waarvan ze afkomstig zijn.

Niet veel percelen hebben de productiecapaciteit en kwaliteit om wijnmakers aan te trekken die op zoek zijn naar de beste druiven. Hun namen duiken herhaaldelijk op zoals de wijngaard het aanduidt. Wanneer hooggewaardeerde producenten vaak een wijngaard aanwijzen, is dit een knipperende wegwijzer voor kwaliteit.

Natuurlijk zijn veel uitstekende wijngaarden eigendom van het landgoed, maar hier ligt de nadruk op degenen die belangrijke druivenverkopers zijn, zelfs als ze ook fruit leveren aan een landgoedwijnmakerij.

De vijf hier geprofileerde wijngaarden zijn een goed uitgangspunt. Ze zijn geografisch divers, goed ingeburgerd en in veel opzichten nog steeds pionier. Misschien breiden ze, net als Momtazi, de reikwijdte van de biodynamische landbouw uit. Of misschien hebben ze aanleiding gegeven tot aanzienlijke aanplant in een voorheen onontgonnen subregio, zoals Freedom Hill. Shea heeft zich bijna uitsluitend gericht op Pinot Noir, terwijl Temperance Hill en Zenith een reeks variëteiten verbouwen die verder gaan dan de Pinot-trilogie. Ze zijn allemaal voorbeelden van het hoogste niveau in de wijnbouw in Oregon.

Zenith Vineyard / Foto door Chris Low

Gevestigd: 1981
AVA: Willamette-vallei
Verhoging: 350–600 voet
Geplant: 88 hectare
Druiven: 76% Pinot Noir, 16% Chardonnay, 7% Pinot Blanc, 1% Tempranillo
Smaken: Donker, gespierd, ietwat tannine
Belangrijkste klanten: De belangrijkste klanten zijn Lange, Ken Wright, Patty Green en St. Innocent, anderen zijn Cana’s Feast, D’Anu, Devona, Evesham Wood, King Estate, Purple Hands, Stevenson-Barrie en Walter Scott.
Ecologie: 'We passen geïntegreerde plaagbestrijding toe als een landbouwfilosofie die de input als reactie op ongedierte beperkt, terwijl we zo dicht mogelijk komen om de wijnmakerijen schoon en stevig fruit en een voorspelbare tonnage te garanderen.' —Dan Dusschee

Freedom Hill ligt in de uitlopers van de kust van Oregon, acht kilometer ten noordwesten van Monmouth. De drie pakketten werden tussen 1981 en 1984 samengevoegd. Destijds woonden Dan en Helen Dusschee (spreek uit als doo-SHAY) in Salem. De twee werkten in het gerechtssysteem en probeerden de druiventeelt uit te proberen.

'Dit [pand] lag ver weg in het achterland', zegt Dan. “De hele vallei was in pruimen. We hebben onderzoek gedaan naar hoogte, blootstelling, afwatering en alle gebruikelijke dingen. '

De Dusschees sprongen voorover. Ze plantten de eerste 13 hectare Pinot Noir onmiddellijk en plukten de eerste druiven in 1985. Zestig kisten van dat fruit werden op de weg gevinifieerd bij de wijnmakerij van Bethel Heights Vineyard.

Dustin Dusschee, het verkennen van de wijngaard / Foto door Chris Low

De vintage uit 1985 was een van de beste van het decennium. Met behulp van die monsterflesjes als marketingtool vonden ze onmiddellijk kopers: Ken Wright (toen bij Panther Creek), Amity, Arterberry en Erath.

'We wisten niets van landbouw', zegt Dan bescheiden. 'We wisten niet hoe we een rechte lijn achter elkaar moesten maken. Hoe bestuur je een tractor? Hoe groot heb je een tractor nodig? We hadden het geluk dat er veel mensen zoals wij waren, die ook niets wisten. We kwamen allemaal samen, hielden wekelijkse bijeenkomsten, begonnen met proefgroepen. De hele branche zou in één ruimte kunnen samenkomen. '

Dat is de romantische kant van het verhaal. De realiteit was een beetje uitdagender.

'Het waren niet de goede oude dagen', zegt Dan. “Het was een uitdaging. We zijn op een put. We komen uit de stad. De put loopt droog als u uw verbruik niet beheert. Dus we hadden geen water meer. Je leert van ervaring en van de ervaringen van anderen. '

In 1995 werd phylloxera bevestigd in de wijngaard. Dustin Dusschee, de zoon van Dan en Helen die nu Freedom Hill runt, was toen een kind.

'[Mijn ouders] hebben het 10 jaar opgebouwd, en toen ging het allemaal weg', zegt hij eenvoudig. “Begin jaren 2000 waren er enkele magere jaren. Erg stressvol, maar het kwam er beter uit. '

De druiven van Freedom Hill Vineyard / Foto door Chris Low

Het volgende decennium was gewijd aan herbeplanting en uitbreiding, totdat in 2007 de laatste zelfwortelende wijnstokken werden vervangen.

'We hebben alles veranderd - afstand, trellising, rijoriëntatie', zegt Dustin. Tegenwoordig herbergt hun eens afgelegen buurt Amalie Robert Estate, Illahe Vineyards en de Croft, Firesteed en Fern Creek Vineyards. Overstappen naar de volgende generatie (Dustin en zijn zus, McKenzie, die de boeken en sociale media verzorgt), Dan en Helen bevinden zich in wat zij hun 'legacy-fase' noemen.

'We zijn bijna allemaal uitgeplant', zegt Dustin. 'Dit is niet kapot. Het hoeft niet te worden gerepareerd, alleen onderhoud. '

'Wij zijn rentmeesters', zegt Dan. 'Dit land zal de soorten wijnen produceren die het doet, en we willen het niet verknoeien.'