Modeontwerper Zac Posen spreekt vermakelijk
Hoe heb je een passie voor wijn ontwikkeld?
Ik heb sterke drank en wijn in mijn familiegeschiedenis. Mijn grootvader had een drank- en wijnwinkel in NYC, en die ging direct na de drooglegging open. Hij maakte reizen door Europa en waardeerde altijd de kunst van het wijnmaken.
Wat wil je drinken?
Ik hou van Oostenrijkse wijnen, Australische wijnen, Nieuw-Zeelandse wijnen. Ik kan niet zeggen dat ik een volle wijn ben, maar ik weet wat ik lekker vind en ik laat het me meenemen op die reis.
Ben je opgegroeid in een huishouden dat van wijn houdt?
Mijn ouders hebben elkaar ontmoet in Italië, dus ja, ik denk dat vino zeker in het huishouden zat en zeker niet ongewoon aan de eettafel. Toen ik ouder werd en als jonge tiener met hen reisde in Italië en Frankrijk, proefde ik wijn met hen, om het te begrijpen (ik dronk natuurlijk niet echt als een jong kind), en ik begon de verschillende tonen van het.
Toen nam een goede familievriend van ons, die een wijnliefhebber was, me mee naar de Gramercy Tavern en deed een wijnproeverij met mij, en dat was, vanuit het oogpunt van levensgenieters en wijnwaardering, behoorlijk verhelderend. Daarna begreep ik dat de dans van wijn en eten tegelijkertijd kunst en plezier kan zijn, net als groot theater.
Je vindt het heerlijk om te tweeten wat je kookt. Ben je altijd al dol geweest op eten?
Ik kook bijna elke avond. Mijn interesse in eten komt voort uit nieuwsgierigheid, expressief zijn en opgroeien in New York City. Ik had een Noorse babysitter die opgroeide, dus ik maakte kennis met interessante smaken zoals zoute drop. Ik ben opgegroeid in Soho, dicht bij Chinatown - absoluut een verhelderend laboratorium voor ingrediënten.
Mijn ouders en ik hebben ook een daktuin aangelegd in Soho, en dat werd een geweldige bron van ingrediënten. Er is niets spannender dan in die eerste tomaat te bijten die je zelf kweekt. En ik denk dat ik altijd van desserts heb gehouden. Ik heb een tante die onberispelijk bakt.
Ik werk graag met verse ingrediënten en producten. Ik ben geobsedeerd door producten. Ik maak mijn eigen pasta's. Ik doe het allemaal. Breng me naar Bergdorf of naar Eataly? Het zou moeilijk zijn, maar ik denk dat ik bij Eataly terecht zou komen.
Hoe doe je dat met je drukke agenda?
Ik maak de tijd. Soms eten we wat later, soms om negen of tien uur, als ik thuiskom als ik niet op een evenement ben. Maar dat is mijn mode-detox.
Bent u ook aan het koken op uw beroemde etentjes?
Er is geen leger achterin. Ik ben het maar. Etentjes kunnen worden gebruikt om indruk te maken, maar als ik etentjes heb, is dat met mijn goede vrienden of mensen die ik wil leren kennen. Ik wil dat mensen zich op hun gemak voelen. Ik denk dat vermaken in de keuken helpt.
Het diner voor een grotere groep wordt vrij terloops in mijn woonkamer geserveerd, en dat zal ik opzetten als een [maaltijd] in buffetvorm. Als het zes personen of minder zijn, ga ik in de keuken zitten zodat ik met mijn gasten kan praten. Meestal bied ik ze een goed glas wijn aan of probeer ze een geweldige cocktail aan te bieden als ze dat willen.
Voorbereiding is de sleutel tot een etentje. Het is geweldig om de hors d’oeuvres en het dessert klaar te hebben voordat de gasten arriveren. Voor mij is de eenvoud van uw hoofdgerecht essentieel ... iets dat snel en gemakkelijk is. Ik hou er niet van om dingen te lang te laten zitten, dus het is het beste om hoofdgerechten zoals vis en vlees meteen te laten koken. Ik doe meestal een salade en een pureesoepcursus en dan een dessert.
U noemde uw liefde voor bakken. Er is een techniek bij het bakken die heel specifiek is, dus ik kan het verband zien met wat je nu doet.
Ik bak zonder recept. Maar ik begrijp ook echt en inherent afmetingen en verhoudingen. Ik denk dat als je eenmaal de basis hebt, het helpt. Maar… er zijn zeker mislukkingen in mijn keuken. Ik ben een mens, net als iedereen.
Nogmaals, met koken en mode is er een bepaalde techniek ... je moet de wetenschap begrijpen.
Ja, net zoals je de constructie van kleding moet begrijpen. Ik ben door de jaren heen bevriend met zoveel geweldige chef-koks en wijnmakers, en we begrijpen dat verband.
Hoe ben je bij Ecco Domani terechtgekomen?
Er is daar een lange geschiedenis. Ik heb mijn eerste modeshow voor ze georganiseerd, dankzij een door hen gefinancierde beurs. We hebben een geweldige, magische avond gehad. Sindsdien heb ik een emotionele band met het product.
Wat was je doel met het label? Waar heb je je inspiratie opgedaan?
Ik wilde de frisse, bloemige, exotische tonen in de wijn oppikken en ik wilde niet dat het voelde alsof er een mode-illustratie op stond.
We ontwikkelen en ontwerpen al ons textiel in Japan. Er is daar in Terajuku een man die antiek Japans textiel verkoopt. Ik ontwikkelde een stof die ik daar vond tot een collectie. Het was een kiku-afdruk en ik dacht: 'Dit is waar [Ecco] me aan herinnert.' Het verbond - het geluk, het exotisme, de levendige pep.
Ecco Domani is een ophaalwijn, een wijn om het feest te beginnen en een leuke wijn, die echt aansluit bij hoe mode volgens mij zou moeten zijn. Ik heb het gevoel dat de wijn op zichzelf zo stijlvol is dat hij op zichzelf kan staan. En ik wilde dat het er goed uitzag in iemands keuken en een geweldig cadeau-item was. Als je ernaar kijkt, is je aanvankelijke instinct om het te draaien om de andere vormen erop te zien, en metaalachtig is belangrijk omdat het licht opneemt en mooi speelt tegen de groene kleur die eruit tevoorschijn komt.
Het is ook een geweldige wijn om mee te koken. Het is ambitieus en toch toegankelijk, en ik denk dat dat belangrijk is.
Welke wijnregio's heb je bezocht?
Dordogne, Champagne, heel Italië. Op een zomer was mijn familie in de Dordogne en mijn zus en ik liepen door de wijngaarden de stad in. We zagen de honden of varkens op zoek naar truffels. Het was mijn eerste serieuze ervaring met het leiden van een levensstijl die van wijn genoot en bloeide op landbouw. Ik ben een jongen uit NYC, dus dat was niet iets waar ik elke dag mee opgroeide. Ik zag daar een ambachtelijke geest die op dat moment zo diep in mij zat.
Je bent vaak in Japan, hou je van de wijn die daar wordt gemaakt?
Ik ben geobsedeerd door het onderzoeken van de wijnindustrie in Japan. Ik ben echt geïnteresseerd in de extreme verzorging van druiven vanwege de regen en de schimmel. Misschien is het teveel [Japanse netwerk] NHK TV voor mij. Nerd waarschuwing! De manipulatie van de natuur tot iets dat een vervaardigd product wordt, en gewoon zien hoe ze deze clusters behandelen alsof ze diamanten zijn. Ik heb nog nooit zulke mooie reuzenbollen gezien.
Wat zijn enkele andere wijninvloeden?
Ik werd een tijdje geleden als chevalier opgenomen in de Ordre des Coteaux de Champagne [de officiële broederschap van Champagne-merken] en raakte echt geobsedeerd door het maken van een korte film over de geschiedenis van het maken van champagne. En ik ben heel goede vrienden met Gia Coppola [de kleindochter van Francis Ford Coppola], die net haar wijnen heeft uitgebracht [Gia door Gia Coppola]. Gia is als mijn kleine zusje, en door haar heb ik haar erfelijke passie voor Amerikaanse wijn leren kennen.
Zijn er nog andere parallellen tussen mode en wijnmaken?
Het begint met het ruwe ingrediënt. Net als bij het maken van wijn… je moet een goede druif of wijngaard hebben om goede wijn te maken. Zonder goede stof kun je geen geweldige kleding maken. Je kunt iets construeren en het werk erin stoppen. Maar je hebt de grondstof nodig. Bij mij laat ik een geweldige stof me vertellen wat ik moet doen.
