Chianti Classico Grand Selection: Quality Quells Critics
In februari 2014 debuteerde het Chianti Classico Consorzio officieel in de nieuwste categorie van Chianti Classico, Gran Selezione - aangeprezen als de bekroning in de vernieuwde kwaliteitspiramide van de denominatie. De lancering kwam te midden van een mengeling van fanfare, twijfels en scherpe kritiek van journalisten, kopers en zelfs lokale producenten.
Een van de belangrijkste twistpunten is de naam zelf: er is niet alleen al zoveel verwarring over de verschillende namen die met de term Chianti te maken hebben (zoals Chianti Classico, Chianti Rufina, Chianti Colli Senesi, Chianti Colli Fiorentini, enz.) De meeste consumenten - evenals een verrassend aantal wijnschrijvers en anderen in de handel - realiseren zich nog steeds niet dat Chianti Classico en Chianti eigenlijk twee aparte wijnen zijn met verschillende productievoorschriften. Dit laat velen vragen: waarom zou iemand nog een mysterieuze laag aan Chianti Classico willen toevoegen?
Andere critici van Gran Selezione zeggen dat in plaats van een nieuwe wijncategorie te creëren, het consorzio en zijn producenten zich in plaats daarvan moeten concentreren op het officieel afbakenen van zijn gevarieerde teeltgebied. Ze zijn van mening, en terecht, dat geautoriseerde subzones consumenten zouden helpen de verschillen te begrijpen tussen de wijnen die afkomstig zijn uit de negen townships van de denominatie, die allemaal een reeks verschillende bodems en wijngaardhoogtes hebben.
Gran Selezione is nu ongeveer een jaar op de Amerikaanse markt en de algehele hoge kwaliteit van de wijn heeft veel van zijn oorspronkelijke critici tot zwijgen gebracht of bekeerd. “Toen we begin 2014 lanceerden, waren er maar 30 labels. Nu zijn er meer dan 90 labels van Gran Selezione, en het aantal groeit. Zelfs sommige producenten die zich aanvankelijk tegen Gran Selezione uitspraken, maken er nu een of zijn van plan dit te doen ”, zegt Sergio Zingarelli, voorzitter van het consorzio en eigenaar van het landgoed Rocca delle Macìe.
Een van die sceptici, Paolo De Marchi, eigenaar van Isole e Olena, is misschien wel de meest spraakmakende bekeerling, maar hij is zeker niet 100% tevreden met de nieuwe classificatie. “Als een producent een Gran Selezione gaat maken, moet het in ieder geval een nieuwe, andere wijn zijn. Het zou niet alleen de voormalige Chianti Classico Riserva van een bedrijf moeten zijn die zes maanden langer heeft gerijpt, of een wijn die vroeger als IGT werd bestempeld '', beweert De Marchi. Zijn beperkte productie 2006 Gran Selezione, gemaakt met 80% Sangiovese, 8% Syrah en 12% Cabernet Franc en vorig jaar uitgebracht, is zo'n wijn. Gemaakt ter ere van het 50-jarig jubileum van het moment waarop zijn vader het landgoed kocht in 1956 en ter gelegenheid van zijn eigen 30-jarig jubileum toen hij bij het bedrijf kwam, wilde De Marchi de 'elegantie en drinkbaarheid van Chianti Classico combineren met de structuur van een Super Toscaanse'. . Het was oorspronkelijk uitsluitend bestemd voor het plezier van zijn gezin. Volgens De Marchi: 'Ik zal alleen in echt uitzonderlijke jaren een Gran Selezione maken. Mijn volgende - 2010 - zal pas in 2018 worden uitgebracht omdat het minstens vier jaar flesrijping nodig heeft. '
Laura Bianchi van het landgoed Castello di Monsanto vroeg en kreeg toestemming om haar volgende jaargang van de iconische Il Poggio Riserva van het bedrijf om te zetten in een Gran Selezione, maar ze weet nog steeds niet of ze de wijn daadwerkelijk een Gran Selezione zal noemen. “Gran Selezione is een succes op het gebied van marketing en mensen over Chianti Classico laten praten. Maar het bevordert de rol van terroir niet. Mijn familie maakt al 50 jaar Il Poggio, een enkele wijngaard Riserva, en naar mijn mening moet Gran Selezione worden gereguleerd om het belang van een enkele wijngaard te benadrukken en niet alleen een wijn gemaakt met druiven van het landgoed of druiven van een gehuurde wijngaard. '
Ondanks de kritiek is Gran Selezione zeker een grote stap vooruit in de kwaliteitspiramide van de Chianti Classico en naar mijn mening verdient het zijn verheven positie boven de rechte Chianti Classico en Riserva. Naast de verplichte rijpingsperiode van 30 maanden voordat deze wordt vrijgegeven, is het ook de eerste (en tot dusver enige) Italiaanse wijn die volgens de wet uitsluitend mag worden gemaakt met druiven van het landgoed (of met druiven van wijngaarden die worden gehuurd door dezelfde firma die de wijn vinifieert en bottelt. ). Dit sluit de grote wijnhandelaren uit die bulkwijn kopen en bottelen die zo vaak van inferieure kwaliteit is, een praktijk die in de loop der jaren de reputatie van Chianti Classico enorm heeft geschaad.
Er is zeker ruimte voor verbetering in de Gran Selezione-voorschriften, en hoewel ik hoop dat Chianti Classico het voorbeeld van Barolo en Barbaresco zal volgen om zijn groeizone af te bakenen, telt uiteindelijk wat er in de fles zit. En mijn recente beoordelingen van 75 Gran Selezione - waarvan ik er 51 90 punten of hoger gaf - hebben aangetoond dat de kwaliteit in het algemeen ronduit fantastisch is, met veel wijnen die een benijdenswaardige combinatie van structuur, finesse en complexiteit bieden.
Bekijk hier mijn recensies van Gran Selezione.
