In het hart van West Village, op een steenworp afstand van het treinstation Christopher Street, staat een historische homobar. Eens, ongeveer een halve eeuw geleden, bevond het zich in het epicentrum van een ongekend protest dat het recht van homo's om zich te verzamelen in openbare ruimtes zonder intimidatie door de politie op te eisen.

Niet het iconische Stonewall Inn , maar Julius '.

Op de hoek van Waverly Place en West 10th Street, Julius ' is de oudste homobar in New York City. En in april 1966, drie jaar voor de beroemde rellen in het nabijgelegen Stonewall die veel historici markeren als het begin van de moderne LGBTQ-rechtenbeweging, was Julius de plaats van een heel andere opstand: een 'slokje'.

De Sip-In was het geesteskind van de Mattachine Society , een vroege homorechtengroep. Mattachine, geleid door president Dick Leitsch, was erop uit om een ​​probleem op te lossen: hoewel de State Liquor Authority geen regelgeving had tegen het dienen van homo's in bars, verbood het bedrijven om 'wanordelijke' klanten te dienen - en alle homo's werden door interpretatie in aanmerking genomen , wanordelijk.

De Mattachines hebben een plan opgesteld. Ze bezochten een bar, kondigden aan dat ze homo waren en vroegen om een ​​drankje. Wanneer het bedrijf onvermijdelijk weigerde hen te dienen, dienden ze een klacht in bij de State Liquor Authority, waardoor de staat moest erkennen dat het weigeren om homoseksuele klanten te dienen een schending van hun burgerrechten was.

Oakland's White Horse Inn laat de zon binnen

Julius 'was de vierde bar die de groep op 21 april 1966 bezocht - de eerste drie gingen ofwel dicht in afwachting van hun komst of bedienden hen, verbijsterd door de stunt, openlijk.

Paradoxaal genoeg was het juist Julius 'populariteit bij homoseksuele klanten die ervoor zorgden dat het een gok was voor het resultaat dat de Mattachines zochten. Het etablissement was een veelvuldig doelwit van de politie, haar beschermheren werden vaak in de val gelokt en gearresteerd wegens 'verzoeken' door agenten in burger. De activisten wisten dat de bar niet het risico zou nemen om vier mannen te dienen die gingen zitten en publiekelijk hun homoseksualiteit aankondigden.

Hun plan werkte. De activisten bestelden hun drankjes en verklaarden toen dat ze homo waren. De barman bedekte snel een glas met zijn hand, waarmee hij aangeeft dat hij weigerde ze te serveren. Een Village Voice-fotograaf, Fred McDarrah, legde het moment vast op een iconische foto die nog steeds bij Julius hangt.

De Mattachine Society heeft nooit met succes een discriminatiezaak aangespannen op basis van de Sip-In, hoewel in een gerelateerde zaak het jaar daarop een staatsrechtbank oordeelde dat bars niet konden worden gesloten vanwege de aanwezigheid van alleen homoseksualiteit. Maar de boodschap die ze omarmden - dat ze niet alleen het recht hadden om in de openbare ruimte te bestaan, maar ook om te zijn uit in die ruimtes - is er een die nog steeds resoneert. Pas in juni van dit jaar oordeelde het Hooggerechtshof over een andere zaak die, indien anders beslist, elke queer of transgender in gevaar had kunnen brengen die in een vijandige ruimte openlijk zijn identiteit durfde te verklaren.

Julius ', op de hoek van Waverly Place en West 10th Street, New York City / Foto door dbimages, Alamy

Tegenwoordig is Julius ’al meer dan 150 jaar in bedrijf, geopend in de jaren 1860 en gedurende de hele twintigste eeuw actief gebleven. Zijn lange geschiedenis is duidelijk zichtbaar in de fysieke ruimte. Julius ’is praktisch een museum, van de kroonluchters op het wagenwiel tot de Jacob Ruppert Brouwerij vaten die de eeuwenoude eiken bar ondersteunen. Ingelijste zwart-witfoto's aan de muur bestaan ​​al minstens 75 jaar, en waarschijnlijk langer - zij verschijnen op de achtergrond van een foto die fotograaf Weegee in 1945 aan de bar maakte.

Zelfs het menu is oud. De kleine keuken van de bar serveert nog steeds dezelfde hamburgers die een auteur van een reisgids in 1959 'weergaloos' noemde.

Die geschiedenis is belangrijk, zegt Ken Lustbader, een van de oprichters en directeuren van de NYC LGBT Historische locaties Project , die met succes Julius 'nomineerde voor de Nationaal register van historische plaatsen in 2016.

'Zo zou een gemeenschapsruimte eruit moeten zien ... je ontmoet een aantal van onze queer-ouderen en voert gesprekken met mensen die al 30 jaar of langer op dezelfde stoel zitten. En ik denk dat dat iets is om te omarmen. ' —Jason Rosenberg, lid van ACT UP en de beschermheer van Julius

'Julius' is authentiek ', zegt hij. 'Je gaat naar Julius' en je bevindt je in een fysieke ruimte die herkenbaar zou zijn voor iemand die er in het begin van de twintigste eeuw naartoe ging. Dus in sommige opzichten reist u door de tijd. Het stelt je in staat om daar binnen te gaan en te weten dat er zoveel mensen waren die je voorgingen, en dat er geschiedenis werd geschreven op deze locatie die het traject van LGBT-rechten veranderde ... dat is het wonder ervan. '

HANDELEN , de langlopende queer-activistengroep, organiseert een jaarlijkse geldinzamelingsactie bij Julius ', brengt een dj binnen en versiert de bar met ACT UP-knoppen, flyers en borden.

'Het is mijn favoriete bar', zegt Jason Rosenberg, een lid van ACT UP die al ongeveer vijf jaar Julius bezoekt. 'Het is een van de weinige queer bars die zijn oorsprong hebben gevonden in het dienen van de gemeenschap en hun tijd en energie daadwerkelijk in de gemeenschap hebben geïnvesteerd.'

De alom geliefde eigenaar van de bar, Helen Buford, doneert elk jaar aan de organisatie. Ze zet ook de deuren van Julius wijd open op Thanksgiving en Kerstmis en serveert een dinerbuffet voor iedereen die daar de vakantie wil doorbrengen.

'Zo zou een gemeenschappelijke ruimte eruit moeten zien', zegt Rosenberg. Bovendien voegt hij eraan toe: „Je kunt enkele van onze queeroudsten ontmoeten en gesprekken voeren met mensen die al 30 jaar of langer op dezelfde stoel zitten. En ik denk dat dat iets is om te omarmen. '

In 1966, ten tijde van de Sip-In, was Julius bijna een decennium lang een populair homo-trefpunt - een artikel uit 1964 beschrijft het eufemistisch als het tekenen van 'een verbazingwekkende hoeveelheid aantrekkelijke mannen, theaternotabelen'. Maar het was verre van een openlijk homobar, zoals de Mattachines Sip-In illustreerde. Hun protest riep op tot erkenning - het was in zekere zin de eerste publieke claim dat Julius een homo-ruimte was. Hun protest riep op tot erkenning. Het was in zekere zin de eerste publieke claim dat Julius een homo-ruimte was.

Van dragshows tot doordeweekse drankjes, deze queer-duik voelt als thuis

Vandaag, 54 jaar later, hebben ze definitief gewonnen. De grote ramen van Julius kijken uit op de straat, merkt de onofficiële historicus en oude vaste klant Tom Bernardin van de bar op. Ze zijn open, nodigen uit dat ze niets verbergen. En deze maand zijn ze voor Pride versierd met lange papieren kettingen van regenboogharten.

'We hebben het nodig', zegt Bernardin, wanneer hem wordt gevraagd wat Julius 'speciaal maakt. 'Huwelijksgelijkheid, de uitspraak van het Hooggerechtshof, dat is allemaal geweldig nieuws. Maar we hebben een plek nodig om te kunnen praten. '