Niet iedereen is geschikt voor leidinggevende functies. Leiderschapskwaliteiten kunnen tot op zekere hoogte worden aangeleerd, maar bepaalde typen zoals ENTJ's zijn er gewoon mee geboren.

Ik ben een INTP die onafhankelijk is van een fout, maar niet bijzonder geïnteresseerd is in het spelen van leider. Ik concentreer me liever op mijn eigen persoonlijke projecten die grotendeels door mijzelf worden voltooid.

Onlangs heb ik nagedacht over het Myers-Briggs-type van een bepaald persoon, een manager waaronder ik heb gewerkt. Deze persoon irriteerde me enorm en ik heb met grote zekerheid geconcludeerd dat het hoogstwaarschijnlijk een ESFJ was. Aangezien ESFJ's het tegenovergestelde zijn van INTP's, was het geen wonder waarom deze persoon me zo irriteerde.

Wat me het meest irriteerde, was het ongelooflijke gebrek aan gevoel van deze persoon. Als dit typerend is voor alle ESFJ's, dan zou ik zo ver gaan om te zeggen dat deze mensen niet in de stoel van een kapitein thuishoren. Dat gezegd hebbende, hier zijn 6 redenen waarom ik denk dat ESFJ's niet geschikt zijn voor leiderschap.

Disclaimer: ik baseer dit op mijn observaties van één persoon, dus als je een ESFJ bent en het gevoel hebt dat dit een verkeerde voorstelling geeft van jouw type, bied ik mijn excuses aan.

1. ESFJ's hebben een kritisch denkvermogen .

   

   Vanwege hun onderontwikkelde Ti en Ne hebben ESFJ's een beperkte capaciteit voor de analyse en het kritisch denken die nodig zijn om problemen te beoordelen en oplossingen te bedenken. Ze vertrouwen op hun introverte gevoel om de meeste problemen aan te pakken, wat praktisch is maar nutteloos voor unieke ongekende problemen die een nieuwe, creatieve benadering vereisen.

2. ESFJ's missen visie en creativiteit.

   
   Als beoordelingstype zijn ESFJ's georganiseerd, uitstekende planners en dit is een waardevolle eigenschap in management. Maar tenzij ze hun Ne en Ti ontwikkelen, is dit type niet bedreven in het trekken van abstracte informatie uit de buitenwereld om nieuwe ideeën en concepten te vormen. Ze zijn trendvolgers en hebben de neiging om alleen te herhalen wat populair is. Ze zijn wat Gilette Burgess zou omschrijven als een bromide van het INTP-sulfiet. Ze zijn typisch cliché in zowel hun smaak als hun denken.

3. ESFJ's zijn oppervlakkig en glad.

   
   ESFJ's hebben weinig interesse in intellectualisme en abstracte theorieën. Bijgevolg zullen ze waarschijnlijk nooit een sterke reeks kernprincipes ontwikkelen die door hun eigen persoonlijke analyse zijn bereikt. In plaats daarvan nemen ze een kunstmatig en oppervlakkig idee van ethiek van anderen over zonder de theorie en de basis erachter echt te begrijpen. Hierdoor zullen ze inconsequent zijn in hun toepassing van principes en kunnen ze betrapt worden op hypocrisie. Ze concentreren zich liever op het sociale leven en populariteit. Mensen en relaties zijn hun brood en boter en ze houden van praatjes. Daartoe zullen ze hun toevlucht nemen tot manipulatie en het indrukken van de juiste knoppen om hun sympathie in de ogen van anderen te maximaliseren.

4. ESFJ's missen authentieke objectiviteit.
   

   
   Het lijkt erop dat de ESFJ's een neiging hebben tot politieke correctheid. Leiders moeten objectief en eerlijk zijn, maar het negeren van onaangename waarheden en doen alsof ze niet bestaan ​​om controverse te vermijden en aan de veilige kant te blijven van gladde pc-retoriek is naar mijn bescheiden mening oneerlijk en laf.

5. ESFJ's zijn kleinzielig en manipulatief

   
   Blijkbaar, wanneer een ESFJ door iemand wordt gekruist, zullen ze hun toevlucht nemen tot een aantal emotionele manipulaties. Ze zullen de pot roeren (op de stiekeme manier) door jaloezie te gebruiken om de ene persoon tegen de andere op te zetten. Bijvoorbeeld door iemand te prijzen of overdreven gunsten te geven om bij een ander minachting te wekken. Ze spelen ook het slachtoffer of portretteren zichzelf in een oneerlijk licht om indruk te maken op anderen. Ze staan ​​niet boven schaamteloos en verdienstelijk opscheppen.

6. ESFJ's vertrouwen te veel op regels

   
   De Si-functie bij deze mensen zorgt ervoor dat ze zich houden aan tradities en gebruiken op een manier die groei en het nemen van risico's belemmert. Als voogd zijn ze zeer geschikt als klokkenluider of administrateur. Echte leiderstypen zoals ENTJ's gebruiken echter denken en intuïtie en beperken of beperken zichzelf niet met logge protocollen. Als leider hechten ESFJ's niet veel belang aan het onderbouwen van hun beslissingen met opvallende redeneringen, maar vertrouwen ze in plaats daarvan op de oppervlakkige schijn van autoriteit om zichzelf te rechtvaardigen.

Ondanks mijn kritiek waardeer ik ESFJ's wel degelijk. Ik denk alleen dat ze bepaalde karaktereigenschappen missen voor algemeen leiderschap. Ze hebben echt een aantal goede en bewonderenswaardige kwaliteiten en ik ontken hun mensenvaardigheden niet. Mededogen en enthousiasme behoren tot hun sterke punten. Ik heb gewoon het gevoel dat ze misschien beter geschikt zijn in een morele ondersteunende rol zoals adviseur of adjudant-administrateur. Dat is niet zo erg, toch?