De familie Antinori maakt wijn sinds Richard II van Engeland op de troon zat, de katholieke kerk had drie pausen en de inkt was nauwelijks opgedroogd op Dante's Goddelijke Komedie. Het zou meer dan 100 jaar duren voordat Columbus Amerika zou ontdekken.

De stamboom van Antinori.

Volgende maand zal de 26e generatie van het Toscaanse familie-imperium geschiedenis schrijven. Voor het eerst, sinds Giovanni di Piero Antinori in 1385 toetrad tot het Guild of Winemakers, zal een vrouw aan het roer staan, aangezien Albiera Antinori officieel CEO wordt.

'We zijn een generatie van drie zussen, dus het is al een paar jaar een generatie vrouwen', zegt ze met een glimlach in haar stem. 'Een vrouw kan over sommige onderwerpen een gevoel brengen dat meer typerend is voor de aard van de vrouw. Ook aandacht voor mensen of voor milieukwesties of voor benaderingen die niet zachter zijn, maar wellicht meer consistent in de tijd.

'Vrouwen hebben de neiging om dingen over een langere periode misschien samen met resultaten te zien bewegen', zegt ze over de eigenschappen die vrouwen aan projecten inbrengen. “Maar in ons geval zit geduld in ons DNA. De wijnwereld is een bedrijf waarvan de resultaten die u verwacht niet over een paar jaar, maar over een generatie te zien zijn. '

Ze verwacht geen terugdringing van het geslacht van haar Italiaanse concurrenten. Het is tenslotte een door mannen gedomineerd bedrijf in Italië. 'Er is veel veranderd ... Nu zijn er veel vrouwen die hebben aangetoond dat ze het goed doen in de wijnwereld', zegt ze.

Antinori opgroeien

Wanneer de 50-jarige Albiera, die het bedrijf sinds december onofficieel leidt, formeel de schoorsteenmantel op zich neemt, zal ze dat niet alleen doen met de jarenlange ervaring die ze heeft opgedaan tijdens het opgroeien als Antinori en een opleiding in zowel wijn als zaken. , maar ook met de wetenschap dat haar vader, markies Piero Antinori, haar rug heeft.

'Laten we zeggen dat in onze familie, in dit soort zaken, er een gedeelde rol is tussen generaties', legt Albiera uit. 'Het is niet dat de een voelt dat de ander aftrekt en dingen veranderen. In ons geval willen we dat drie generaties naast elkaar werken, de waarden doorgeven en ervoor zorgen dat het bedrijf de juiste strategische richting inslaat - consistente, maar langzame en solide groei. '

Marchesi Piero Antinori met zijn dochters Albiera, Allegra en Alessia in de kelders van Badia a Passignano.

Ze zei dat wanneer haar familie een strategische beslissing neemt, deze wordt genomen “voor ten minste de komende 10 tot 15 jaar ... Het is belangrijk dat deze beslissingen worden genomen met de ogen van een eerdere generatie en misschien met de ogen van een toekomstige generatie. ook.'

Albiera's eerste mentor was haar grootvader, Niccoló. Toen ze een jong meisje was, zei Albiera dat hij haar naar zijn kantoor zou brengen en de boekhouding van de wijnmakerij met haar zou bespreken, misschien om zich op de toekomst voor te bereiden.

Het Antinori-rijk heeft zich verspreid van landgoederen in Italië tot holdings en partnerschappen in Californië, de staat Washington, Chili, Hongarije, Malta en Roemenië. Daarom plant Albiera op dit moment geen aanvullende acquisities of joint ventures. 'We hebben veel op ons bord, zowel qua kwaliteit als qua visie.'

Ze heeft echter gemerkt dat joint ventures “altijd interessant zijn, niet alleen in termen van… financiën, maar omdat het je de kans geeft om mensen en markten te ontdekken, te begrijpen en te ontmoeten. Sommigen van hen hebben het moeilijk gehad, maar ze hebben altijd, laten we zeggen, iets positiefs aan onze wijnmakerij gebracht. '

Respect voor de generaties, evenals voor het land

Volgens het in Boston gevestigde Family Firm Institute overleeft ongeveer 30 procent van de familiebedrijven in de tweede generatie, blijft slechts 12 procent levensvatbaar in de derde generatie en is slechts ongeveer 3 procent van alle familiebedrijven actief in de vierde generatie of daarna.

De 27e generatie Antinoris is al aan het werk. Gevraagd naar het geheim van hun succes, antwoordde Albiera: 'Ik denk niet dat er één geheim is. Niet in een bedrijf als het onze.

'Ten eerste is er het land. Er is respect voor het land. Een ander is dat er over generaties heen een overdracht van waarden is in plaats van technische details over het bedrijf. Waarden zoals voor de mensen met wie u werkt. En de verdeling van familiekwesties en gezelschap… Er moet respect zijn voor de generatie erna en respect voor de vorige. '