Zo vader zo dochter
Van Old World Toscane en Bordeaux tot New World California en Washington, vrouwen nemen de touwtjes in handen bij wijnmakerijen - en in toenemende mate zijn ze de dochters van de eigenaars of oprichters van de wijnmakerij. In de wijngaarden, in de fermentatiekamers, in de bedrijfskantoren van hun familiewijnmakerijen of onderweg om hun wijnen te verkopen en te promoten, kan de volgende generatie worden gevonden om bedrijven een nieuw tijdperk in te smeden.
Volgens onze Europese redacteuren, Monica Larner uit Rome en Roger Voss uit Bordeaux, werken dochters al eeuwenlang samen met vaders in de Europese wijnindustrie. 'Veel van de bekendste wijnmakerijen van Italië worden gerund door families met 20 erfgenamen, zowel vrouwen als mannen', zegt Larner. In Frankrijk, Oostenrijk en Portugal meldt Voss: 'Sterke vader wordt gevolgd door een even sterke dochter.'
Californië heeft ook een geschiedenis van dochters die de show runnen. Neem bijvoorbeeld Isabelle Simi, die op 18-jarige leeftijd Simi Winery overnam nadat haar vader, Giuseppe, plotseling aan de griep stierf. Meer recentelijk, tijdens de wijnheropleving van de jaren 70, 80 en de jaren 90, gingen koppels samen de wijnmakerij in en ontwikkelden ze de wijngaardversie van de moeder-en-popwinkel.
De dochters van de Californische wijnindustrie werkten traditioneel aan de zakelijke kant van de bedrijfsvoering, maar ook dat is aan het veranderen. Vrouwen vormen nu de helft van de inschrijving aan de University of California bij Davis 'Department of Viticulture and Enology. We spraken met een aantal vader / dochter-wijnindustrie-teams voor een kijkje achter de schermen van de realiteit van hoe het is als het bedrijf een familie-aangelegenheid is. - Steve Heimoff
Elaine en Danilo Villamin Eden Canyon Winery
Sarah Cahn Bennett en Ted Bennett Navarro Vineyards
Jennifer en Daniel Gehrs Daniel Gehrs Wines, Vixen Wines
Anna, Kala en Don Othman Nail Winery
Ashley Parker Snider en Fess Parker Fess Parker Winery & Vineyard
Rashell Rafanelli-Fehlman en Dave Rafanelli A. Rafanelli Winery
Whitney en Fred Fisher Fisher Vineyard
Stephanie en Joe Gallo Gallo Family Vineyards
Cheryl en Frank Indelicato Delicato Family Vineyards
Luisa en Dick Ponzi Ponzi Vineyards
Virginie en Nicolas Joly Coulée de Serrant
Tim en Sophia Bergqvist Quinta de la Rosa
Francesca en Diego Planeta Settesoli, Planeta
Xandra en Carlos Falcó Marqués de Griñon Family Payments
Cristina Mariani-May en John Mariani, Jr. Banfi
Albiera, Allegra, Alessia en Marchese Piero Antinori Antinori
Elaine en Danilo Villamin Eden Canyon Winery
'Sommeliers vertellen me dat ik de wijn niet had kunnen maken omdat ik een vrouw ben! We zijn nog steeds vrij zeldzaam.
Elaine Villamin lacht als ze de reactie beschrijft die ze soms op de weg krijgt om haar Eden Canyon-wijnen op de markt te brengen. Haar vader, Danilo, een in Filipijnen geboren immigrant, plantte de wijngaard van het landgoed in een warm deel van het binnenland van Californië ten zuidoosten van Paso Robles in 1995 - alleen om zijn wijnstokken een jaar later te laten verbranden in de grote 'Highway 58 Wildfire'. 'Maar het motto van papa is:‘ Nee middelen? Zoek een andere manier '', zegt Villamin.
Ze had nooit gedacht dat ze een wijnmaker zou worden. 'Eerlijk gezegd was het niet waarvoor ik naar school ging. Ik wilde schrijver worden. Maar gelukkige ongelukken gebeuren! ' Tegenwoordig zegt Villamin: “Ik doe alles buiten de wijngaard: belastingen, verkoop, zaken. En ik mag alle belangrijke beslissingen nemen over het maken van wijn: wanneer te plukken, brixwaarden, zuren. ' Ze noemt zichzelf een 'wijnzigeuner', want 'als jij en je vader de zaak runnen, ben je veel onderweg.'
Werken in de familiewijnmakerij kan een tweesnijdend zwaard zijn. “Crush is moeilijk, mensen worden kort. Als de stress hoog is en je neemt niet de tijd om te communiceren, kan het moeilijk zijn '', zegt ze. Maar de positieve punten wegen zwaarder dan het incidentele negatieve. 'Mijn vader kan zijn neus gewoon op een bepaalde manier bewegen, en ik weet dat ik iets moet doen. Er is zo'n telepathie. We kunnen uren samenwerken en slechts vijf woorden zeggen. ' —S.H.
Sarah Cahn Bennett en Ted Bennett Navarro Vineyards
Consumenten kennen Navarro vanwege zijn knapperige Anderson Valley-wijnen, maar Sarah Cahn Bennett kent het een beetje persoonlijker. 'Ik ben daar opgegroeid. Het huis van mijn ouders ligt 30 meter van de wijnmakerij, 'zegt ze. Die ouders zijn Ted Bennett en Deborah Cahn, die in 1973 de Californische wijnmakerij begonnen.
Ze dacht erover om dierenarts te worden, 'maar het is veel leuker om wijn te maken dan om dieren neer te halen.' Na het afronden van haar scriptie bij U.C. De afdeling wijnbouw en oenologie van Davis, afgelopen lente, werkte Bennett de vintage in een wijnmakerij in Nieuw-Zeeland en keerde daarna terug aan het werk in de proefruimte van Navarro. 'Maar dit najaar zal ik fulltime in de wijnmakerij zitten, als de enoloog,' zegt ze, wat betekent dat ik in het laboratorium moet werken.
De wijnmaker van Navarro is de afgelopen 15 jaar Jim Klein geweest, 'en we hopen dat hij nog minstens 15 jaar blijft', zegt Bennett. 'Maar we hebben geen assistent-wijnmaker, dus ik zal die rol vervullen.' Ondertussen: “Misschien start ik misschien wel mijn eigen label. We zullen zien.'
Samenwerken met haar vader is een genot, merkt Bennett op. “We hebben vergelijkbare persoonlijkheden, vergelijkbare energieniveaus. Moeder maakt altijd grapjes dat ze nooit voor mijn vader zou kunnen werken, maar om de een of andere reden vinden we het leuk om samen te zijn. '
Volgens Bennett gaat Navarro eigenlijk net zo goed over gezinnen als over wijn. 'De meeste mensen bij Navarro, van de keldermedewerkers tot de proeflokalen en kantoormanagers - hun hele gezin werkt hier, dus er is nogal wat familiegevoel.' —S.H.
Jennifer en Daniel Gehrs Daniel Gehrs Wines, Vixen Wines
'Een vrouwelijke vos wordt een vixen genoemd', zegt Jennifer Gehrs, die uitlegt hoe ze de naam voor haar eigen persoonlijke label bedacht. Als dochter van Daniel en Robin Gehrs, eigenaren van Daniel Gehrs Wijnen, herinnert Jennifer Gehrs zich, als kind, “zittend op wijnvaten terwijl de plukkers mij en mijn broer druiven gaven. Of in de wijngaard, ze gaven ons tondeuses en we kregen een kwart emmer betaald. Goedkope arbeid!'
Haar vader begon zijn gelijknamige wijnmakerij in Santa Barbara County in 1990, na 14 jaar bij andere wijnhuizen. 'Maar de gedachte dat ik in de wijnhandel zat, kwam pas bij me op toen ik 21 was,' zegt ze. “Mijn familie had hulp nodig in het proeflokaal en ik was beschikbaar. Ik besefte dat ik meer van wijn wist dan ik dacht: de taal, hoe ik erover moest praten, en ik had een goed smaakpalet. '
Nu beheert ze het proeflokaal van Daniel Gehrs in Los Olivos, en zegt: 'het is een mogelijkheid' dat ze daar ooit de wijn gaat maken, maar niet voor een lange tijd: 'Papa gaat nog vele jaren met pensioen.' Ondertussen is er Vixen, gespecialiseerd in Rhône-variëteiten, en zal haar focus in de toekomst zijn. Jennifer heeft geen formeel diploma wijnmaken. 'Papa heeft me in alles bijles gegeven', zegt ze, eraan toevoegend: 'Hij vertelt me altijd hoe trots hij op me is, en geloof me, er is geen dag dat ik hier rondloop dat ik niet weet hoeveel geluk ik heb. ' —S.H.
Anna, Kala en Don Othman Nail Winery
'In ons gezin gaan de functietitels een beetje in elkaar over!' Maakt Anna Othman grappen. Anna en Kala zijn zussen 'en beste vrienden', zegt Anna. 'Ik kan me niet voorstellen dat ik met iemand beter zou kunnen werken.' Ze zijn de dochters van Don en Gwen Othman, die in 1995 de wijnmakerij Edna Valley oprichtten nadat Don Othman, die met exotische metalen had gewerkt, The Bulldog Pup had uitgevonden, een technologie om wijn te rekken zonder deze bloot te stellen aan zuurstof.
Anna herinnert zich dat toen ze acht was en haar vader overlegde bij een nabijgelegen wijnmakerij: 'Ik deed folie op de flessen, en het was echt leuk.' Oorspronkelijk wilde ze tuinbouwer worden, 'en misschien doe ik dat ooit nog als bijbaantje, maar werken in de wijngaard vervult dat echt voor mij, van budbreak tot veraison, en dan deze prachtige clusters binnenhalen en deze bedwelmende substantie maken!'
Kala kan zich geen tijd herinneren dat ze niet wist dat ze in het familiebedrijf zou werken: 'Het zit in mijn bloed.' Ze beschrijft hoe zij en Anna voor het eerst de kans kregen om samen te werken bij het maken van Kynsi's rijke, exotische Kalanna Syrah, in 2003: 'Papa liet druiven uit zijn oren komen. Met al dat fruit zei hij tegen ons: 'Willen jullie er wat?'
'Zonder ons allemaal zou dit niet werken', zegt Kala. 'Maar het voelt niet echt als werk', voegt Anna toe, 'want we houden allemaal van wat we doen.' —S.H.
Ashley Parker Snider en Fess Parker Fess Parker Winery & Vineyard
'Ik ben een herstellende Republikein!' Grapt Parker Snider. In de jaren tachtig werkte ze in het Reagan Witte Huis, vervolgens voor voormalig directeur Huisvesting en Stedelijke Ontwikkeling en vice-presidentskandidaat Jack Kemp.
Ze was misschien in Washington gebleven, maar haar vader, Fess, de voormalige tv- en filmster, had in 1988 zijn boerderij in de Santa Ynez-vallei gekocht en lappen geplant met de bedoeling een wijnmakerij te beginnen. 'Ik kreeg een beetje druk om naar huis te komen en in het familiebedrijf te werken', herinnert Parker Snider zich, eraan toevoegend: 'Papa is erg gezinsgericht.'
Dus ze kwam naar huis. 'Ik begon telefoons te beantwoorden, de proefruimte in te schenken, de lunch klaar te maken, de post op te halen', herinnert ze zich.
Tegenwoordig omvat het werk van Parker Snider 'van alles een beetje: het schrijven van de nieuwsbrief, werken met dfistrbutors, consumentenproeverijen'. Ik ben waarschijnlijk een beetje adhd, dus het houdt me bezig. '
Ze werkt niet rechtstreeks samen met haar beroemde vader, die zich meer bezighoudt met vastgoedontwikkeling. 'Ik hou van mijn vader. Zijn persoonlijkheid is heel oprecht, maar ik ben waarschijnlijk kritischer op hem dan wie dan ook, en hij is kritischer op mij. ' En er is geen andere schuur dan bij de wijnmakerij van haar vader. 'Tim [haar man, en de algemeen directeur van het wijnhuis] en ik zijn allebei van mening dat dit is waar we willen zijn voor de lange termijn. Ik heb het gevoel dat ik geluk heb gehad in het leven. ' —S.H.
Rashell Rafanelli-Fehlman en Dave Rafanelli A. Rafanelli Winery
'Ik ben de vierde generatie hier', zegt Rashell Rafanelli-Fehlman, van de familiewijnmakerij in de westelijke heuvels van Dry Creek Valley. Haar overgrootouders richtten het bedrijf op in 1911. 'Het is allemaal familiebezit, nooit van eigenaar veranderd, gewoon doorgegeven, en ik ben de volgende in de rij.' Hoewel haar vader, Dave Rafanelli, nog steeds actief is, maakt Rafanelli-Fehlman de wijn sinds 1996.
'Weet je, als je opgroeit in het familiebedrijf, is het niet zo glamoureus of zo gemakkelijk als het lijkt', zegt ze. “Ik was altijd betrokken bij een bepaald aspect van de wijnmakerij. Mensen denken dat ik druk moet hebben gehad om in het bedrijf te komen. Nee. Mijn ouders hebben me nooit onder druk gezet om een specifieke carrière te volgen. Het leek gewoon normaal om achter papa in te stappen en wijn te maken. '
Haar man, Craig, is de wijngaardbeheerder van de wijnmakerij, die alles en famille houdt. “Werken met het gezin is geweldig, maar er zijn voor- en nadelen”, lacht Rafanelli-Fehlman. 'We zijn een klein gezin, dus het kan een beetje moeilijk zijn om werk en privé te scheiden. Als je met je ouders gaat zitten, heb je het altijd over zaken, en soms is het zoiets als: ‘Oh, ik heb een pauze nodig. Ik moet wegkomen! '' Toch merkt ze op: 'Ik kan me niet voorstellen dat ik iets anders zou doen. Mijn man en ik genieten er enorm van. Dit is geen baan, het is een manier van leven. ' —S.H.
Whitney en Fred Fisher Fisher Vineyards
Fisher Vineyards is een wijnmakerij in Napa Valley met een geschiedenis van beroemde wijnmakers, waaronder Chuck Ortman en Paul Hobbs. Voor de laatste vier jaargangen zijn de wijnen gemaakt door Whitney Fisher, de dochter van Fred en Juelle Fisher, de oprichters.
'Mijn broer en ik rommelden rond met de bemanning van de wijngaard,' herinnert ze zich, 'en ik herinner me dat ik met papa vaten topte.' Maar Fisher was nooit van plan om in de Spring Mountain-faciliteit te werken. 'Als je opgroeit in het bedrijf, heb je een heel nuchter beeld van hoe het is', zegt ze.
Bij Princeton veranderde Fisher steeds van gedachten over een carrière. 'Ik wist niet wat ik wilde. In 1999 zei onze toenmalige wijnmaker tegen mij: ‘Help! Ik heb een stagiair nodig om te oogsten. 'Ik was geïnteresseerd. Tegen het einde van de oogst was ik verslaafd. '
Ondertussen waren haar ouders aan het interviewen voor een nieuwe wijnmaker. Fisher, met de hulp van haar mentor, de adviserende wijnmaker Mia Klein, kreeg de baan. “Toen ik begon, kreeg ik de indruk van een deel van de bemanning dat“ je hier niet zou moeten zijn. ”Nou, ik heb altijd de houding gehad:“ Als je denkt dat vrouwen dit niet kunnen, heb je het mis! ''
Fred Fisher, nu 74, 'begint de touwtjes in handen te geven', zegt Fisher, die haar meer verantwoordelijkheid geeft. 'We zijn het soms oneens. Maar hij is ongelooflijk ruimdenkend geweest en neemt mijn suggesties gretig op. ' Twijfelden haar ouders ooit of ze zou kunnen slagen? 'Als ze dat wel deden,' zegt ze, 'wist ik het niet.' —S.H.
Stephanie en Joe Gallo Gallo Family Vineyards
Stephanie Gallo heeft nooit een baan gekregen. 'Het werd me heel duidelijk gemaakt dat ze niemand zullen promoten als ze zichzelf niet hebben bewezen', zegt ze. Ze maakte kennis met het bedrijf, maar oefende nooit druk uit: 'Mijn ouders zeiden dat we met onze passie moesten gaan.' Haar passie was marketing, iets dat ze waarschijnlijk heeft geërfd van haar grootvader, Ernest. Ze herinnert zich dat ze op negenjarige leeftijd met hem en haar vader, Joe, naar winkels ging: 'We zouden vloeronderzoeken doen om te kijken hoe onze producten werden getoond, hoe dit verbeterd kon worden, ziet de concurrentie er beter uit?'
Nadat ze in 1994 afstudeerde aan de Notre Dame, begon ze in een sales-baan op instapniveau bij E&J Gallo. 'Elke grote marketeer moet weten hoe hij zijn product moet verkopen, en ik wist dat ons bedrijf me kon leren hoe ik wijn moest verkopen', legt ze uit. Verkoop was een manier om zichzelf te bewijzen: 'Cijfers zijn cijfers die je goed moet doen', zegt ze. En dat deed ze. In september 2005 werd Stephanie Gallo marketingdirecteur van Gallo Family Vineyards, de nieuwe naam van het voormalige Gallo of Sonoma. Ze werkt rechtstreeks samen met haar vader, Joe, die CEO is van E & J Gallo. (En natuurlijk is haar neef, Gina, de wijnmaker van de Gallo Family.)
'Ik heb zoveel van mijn vader geleerd, zowel persoonlijk als professioneel', zegt Gallo. “Op het werk praten we over werk. Zodra we de wijnmakerij verlaten, zijn we vader-dochter. ' Ze is trots op het familie-erfgoed: 'Mijn grootvader en oudoom Julio brachten wijn naar Amerika. De tweede generatie bracht Californische wijn op de wereld. Ik hoop dit de rest van mijn leven te doen. ' —S.H.
Cheryl en Frank Indelicato Delicato Family Vineyards
Delicato is de 13e grootste wijnmakerij in de VS en het is nog steeds een familie-aangelegenheid, zoals het is sinds Gasparé Indelicato er meer dan 75 jaar geleden mee begon.
'Tegenwoordig runt de derde generatie het bedrijf', zegt Cheryl Indelicato, de dochter van een van Gasparé's zonen, Frank. 'Mijn vader is 81, en hij komt nog steeds naar de wijnmakerij, maar hij heeft niet per se een baan van negen tot vijf.'
Ze doet het wel, en het is een grote. 'Mijn baan concentreert zich rond San Bernabe', zegt ze, verwijzend naar de wijngaard in het zuiden van Monterey die eigendom is van een familie en vermoedelijk de grootste van het land is. 'Ik organiseer veel, organiseer rondleidingen en coördineer evenementen, zoals het wijnmakersfeest dat we net in Monterey hebben gehad.'
Als jonge vrouw haalde Cheryl Indelicato haar diploma verpleegkunde, “omdat onze ouders erop stonden dat heel Generation Three afstudeerde van de universiteit en minstens drie jaar ergens anders zou gaan werken voordat ze terugkwamen naar de wijnmakerij. Ik heb altijd geweten dat ik hier op de een of andere manier zou werken, ik wist gewoon niet precies wat. ' Ze begon fulltime bij de wijnmakerij in 1990 en is daar sindsdien.
Getrouwd met Claude Hoover, die ook bij de wijnmakerij werkt, praat ze veel over de 'arbeidsethos' die het gezin sinds de tijd van Gasparé heeft gevoed. Het echtpaar heeft een achtjarige zoon, Dominick. Zou ze hem ooit in het familiebedrijf willen zien? 'Oh, ik zou het geweldig vinden, en zijn neven ook!' Zegt Indelicato. 'We leren hem al alles over variëteiten en merken.' —S.H.
Luisa en Dick Ponzi Ponzi Vineyards
Als ze samen door de oorspronkelijke wijngaard van de familie lopen, lijkt dit vader-en-dochterduo nooit op te houden met naar de wijnstokken te kijken. Af en toe is er een knikje en een vraag van de vader, Dick Ponzi, gevolgd door een direct antwoord van zijn dochter, Luisa Ponzi. Meestal zijn het maar twee wijnmakers die door een zeer historische wijngaard in de Willamette Valley in Oregon lopen.
Ponzi, de zoon van Italiaanse immigranten, was een pinot noir-pionier. Hij heeft zijn dochter echter ook toegestaan haar eigen weg te banen als Ponzi's wijnmaker van meer dan een decennium. 'Mijn broer, zus en ik hielpen echt bij het planten en bewateren van de wijnstokken, die elk waren omgeven door melkpakken', herinnert ze zich. 'Ik stapte in de schoolbus en kinderen plaagden me met het kweken van melk!'
In de jaren '70 en '80 hebben Dick Ponzi en zijn vrouw Nancy Ponzi Vineyards gebouwd tot een van de meest gerespecteerde wijnmakerijen in de VS. Vele onderscheidingen, plus consistente lof van Robert Parker, prees Ponzi's Pinot Noir.
Ondertussen zette Luisa Ponzi haar informele opleiding in wijnmaken voort, hoewel ze benadrukt dat haar vader haar nooit onder druk heeft gezet om in zijn voetsporen te treden. Na het afronden van haar bachelorstudie koos ze ervoor om de grote Bourgondië van Frankrijk te studeren, waarbij ze zich verdiepte in de wetenschap en cultuur van wijnmaken. Ze behaalde het prestigieuze Certificate Professional D’Oenologie et Viticulture in 1993 en keerde terug naar huis om samen met haar vader aan de vintage van dat jaar te werken.
Ze zegt dat ze wist dat ze het volledige vertrouwen van haar vader had gewonnen toen hij tijdens de oogst van 1996 op vakantie ging. Hoewel hij nog steeds advies en ervaring geeft, is Luisa Ponzi nu haar eigen wijnmaker als het gaat om Pinot Noir en ander Ponzi-aanbod. . Ze werkt ook graag samen met Pinot Gris, Chardonnay en Italiaanse variëteiten zoals Arneis en Dolcetto, de laatste twee een knipoog naar het erfgoed van haar vader. —L.S.
Virginie en Nicolas Joly Coulée de Serrant
Virginie Joly, 27, werkt al drie jaar samen met haar vader Nicolas, de man achter de veelgevierde Coulée de Serrant. Ze ontving onlangs een diploma in alternatieve geneeskunde in Duitsland, dat goed aansluit bij de biodynamische wijnbouwpraktijken waarmee haar vader wordt geïdentificeerd. Inderdaad, Nicolas Joly en Coulée de Serrant zijn synoniem met biodynamie, zoals het in Frankrijk wordt genoemd, het bijna mystieke geloof in de balans van de relatie tussen de maan, de seizoenen en de planeten, en de gezondheid van de wijnstokken en de wijngaarden. Deze aanpak wordt jaar na jaar gevalideerd in de superieure kwaliteit van de Chenin Blanc uit zijn 37 hectare grote Savennières-wijngaard in Anjou in de Loire-vallei in Frankrijk.
Joly spreekt met bewondering over wat zijn dochter het familiebedrijf heeft gebracht. 'Ze voegt een complementariteit aan ons werk toe', zegt de voormalige merchant banker. 'Ze begrijpt de wijnstok als een levend organisme, niet als een machine. Ze heeft een gave en een geweldige relatie met planten. Een vrouw heeft het vermogen om zich in te leven in wijnstokken die een man niet heeft. ' Wat brengt Virginie Joly naar het landgoed? 'Ze is beter in de wijngaard, in de kelder, dan op pad', zegt papa. “Ze volgt me, leert, maar ze is al een expert in het maken van de biodynamische behandelingen. Ze kan een deel van haar karakter aan de wijnstokken geven. ' —R.V
Tim en Sophia Bergqvist Quinta de la Rosa
De familie Bergqvist is een historische Portfamilie. Voorheen handelend onder de naam Feuerheerd, verschepen ze Port sinds 1815. Hun band met Quinta de la Rosa is iets recenter - het werd in 1905 aan de moeder van Tim Bergqvist gegeven als doopgeschenk. Jarenlang werden de fijne druiven uit deze prachtige wijngaard in het hart van de Douro-vallei van Portugal - 135 hectare die recht omhoog klimt uit de rivier - werd verkocht aan andere Portschippers.
Snel vooruit naar 1988 en de versoepeling van de havenregels, waardoor veroudering en scheepvaart in de Douro-vallei mogelijk is in plaats van in Vila Nova de Gaia, aan de monding van de rivier. Tim Bergqvist besloot van de verandering te profiteren en het pand opnieuw te lanceren als een port- en wijnproducent. Daar kwam zijn dochter Sophia om de hoek kijken. Ze heeft een MBA-diploma en had in Londen gewerkt in sales en marketing. 'Ik kwam binnen met het perspectief van mijn businessschool en bleef steken in de financiële kant, de verkoop en de marketing', herinnert ze zich. 'Papa nam de leiding over de wijngaard en de wijnen.'
Dat is veranderd, zegt ze. “Naarmate mijn vader ouder werd, heeft hij afstand gedaan van de dagelijkse bezigheden, dus nu ben ik algemeen directeur. Hij is de voorzitter en de beste ambassadeur die we hebben. ' Haar vader vult aan: “Ik fungeer als een klankbord waarop Sophia haar ideeën kan uiten. Ik ken de Douro en zijn grillen al meer dan een halve eeuw. '
Hoe gaan vader en dochter op het werk? 'Ongelofelijk goed', zegt Sophia. “Het was aanvankelijk moeilijk om zakelijk met hem samen te werken. Nu kan de relatie niet beter zijn. ' —R.V.
Francesca en Diego Planeta Settesoli, Planeta
Een van de vele dingen die Diego en Francesca Planeta delen, is een verjaardag: 2 februari. Hij werd geboren in 1940 en zij in 1971. Dit vader-en-dochterteam is diep verbonden door gemeenschappelijke interesses, persoonlijkheden en vooral een diepe gehechtheid aan hun geboorteland Sicilië. Hij runt Settesoli, een belangrijke en historische coöperatie, en zij richtte Planeta op, de populairste premium wijnmakerij van het eiland, samen met haar neven Santi en Alessio. 'Het belangrijkste dat mijn vader me heeft geleerd, is teamwork: geen teamwork binnen het bedrijf, maar teamwork binnen het gezin, wat anders is', zegt ze.
Voordat de eerste oogst van Planeta in 1995 begon, was Francesca aan een marketingcarrière begonnen in Milaan, maar Sicilië en zijn familie brachten haar terug: “Mijn vader dwong me om mijn horizon te verbreden: hij leerde me verder te kijken dan onze directe buren naar Spanje, Californië en Frankrijk. . ' Planeta wordt door een familie gerund en is zonder meer een van de helderste sterren uit de Siciliaanse wijnrenaissance. Ze bezitten wijngaarden die het zuidelijke deel van het eiland overspannen, van Menfi tot Noto, en hebben onlangs een perceel grond gekocht op de Etna. Projecten voor wijntoerisme, waaronder een landelijke bed & breakfast, zijn in de maak en de wijnportfolio van Planeta omvat internationale en Siciliaanse variëteiten en de veelgeprezen Cometa, van Fiano-druiven.
En wat denkt papa? 'Er is geen grotere voldoening voor een vader', zegt Diego Planeta, 'dan het gecombineerde plezier om zijn beide dochters te zien opgroeien tot een mooie vrouw en om een familiebedrijf succes te zien ontmoeten.' —M.L.
Xandra en Carlos Falcó Marqués de Griñon Family Payments
Het is de taak van Xandra Falcó om ervoor te zorgen dat de wijnen van Pagos de Familia Marqués de Griñon goed op het wereldtoneel staan. Dat is geen kleine taak. Het familiebedrijf dateert van enkele eeuwen terug als Dominio de Valdepusa, en in de recente geschiedenis is het op de voorgrond van de Spaanse wijnindustrie gekomen onder leiding van haar vader, Carlos Falcó, die het bedrijf de afgelopen 30 jaar heeft geleid.
Het was Carlos Falcó, zelf de Marqués de Griñon, die in de jaren zeventig Cabernet Sauvignon introduceerde in La Mancha en later Syrah en Petit Verdot hun start in Spanje bezorgden. In samenwerking met de gewaardeerde Franse wijnadviseurs Emile Peynaud en Michel Rolland installeerde hij trellising-systemen die werden omarmd door de beroemde Australische agronoom Richard Smart, evenals druppelirrigatie. (Dit laatste was illegaal in La Mancha toen Falcó het in 1974 voor het eerst in dienst nam, en hij kreeg een boete van de autoriteiten.)
Vandaag de dag blijft Dominio de Valdepusa (sinds 2002 een gelijknamige Denominación de Origen) vooruitgaan. Xandra Falcó, die in 2001 bij het familiebedrijf kwam, is sindsdien commercieel directeur. Ze spreekt vloeiend Engels na een paar jaar in Washington D.C. te hebben gewoond, waar ze een interieurontwerpbureau heeft opgericht, en heeft een actieve rol gespeeld bij het bepalen van de toekomst van het familiebedrijf.
“Xandra heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan het publieke imago van ons bedrijf en heeft bewezen dat ze een uitstekende communicator is. Haar frequente interviews in de grote Spaanse media hebben ons imago versterkt ”, zegt haar vader. 'Vanuit zakelijk oogpunt helpt Xandra de continuïteit van ons bedrijf te verzekeren.'
Haar aanwezigheid zorgt er ook voor dat papa niet snel met pensioen gaat. 'Ik geniet persoonlijk van elke minuut dat ik met mijn dochter werk', zegt hij, 'zelfs als Xandra me meer dan ooit laat reizen en werken.' -MEVROUW.
Cristina Mariani-May en John Mariani, Jr. Banfi
Als student aan de Georgetown University studeerde Cristina Mariani-May in het buitenland in Florence, de parel van Toscane. Gedurende die tijd voegde ze zich regelmatig bij haar vader, John Mariani, voorzitter van wijnimporteur Banfi Vintners, terwijl hij huisbezoeken aflegde bij verschillende Italiaanse leveranciers.
Vanaf dat moment was het min of meer gegarandeerd dat Cristina zich bij het familiebedrijf zou voegen, waartoe ook Castello Banfi behoort, een toonaangevende wijnproducent gevestigd in Montalcino. Cristina kwam net van school in 1993 en begon te werken voor het familiebedrijf, dat in 1919 werd opgericht door haar grootvader, John Mariani Sr.
In het afgelopen decennium heeft Mariani-May een prominente rol op de marketingafdeling van Banfi op zich genomen en heeft gedurende deze tijd haar MBA behaald aan de Columbia University in New York. Tegenwoordig is Mariani-May Banfi's executive vice-president voor wereldwijde marketing en houdt hij toezicht op de marketing-, wijnbereidings- en verkoopprogramma's van Castello Banfi in verband met de meer dan 50 landen waarin Castello Banfi zijn wijnen verkoopt. Bovendien hielp Mariani-May bij het sturen van Banfi's inspanningen in het klonale onderzoek van Sangiovese, in samenwerking met de Universiteit van Milaan.
“Om met mijn vader te kunnen werken, in de eerste plaats als mijn mentor, was de grootste kans die een jongere die aan een carrière begon, zou kunnen hebben. Door hem toezicht te houden op mijn projecten, heb ik me geholpen en begeleid. Hij heeft me op het pad naar uitmuntendheid gebracht, en dat is eigenlijk hetzelfde pad dat hij al jaren bij Banfi bewandelt '', zegt Mariani-May.
En papa kon niet trotser zijn. “De dame die tegenwoordig bekend staat als Cristina Mariani-May is schattig, geduldig, begripvol, intelligent, atletisch, charmant, vol liefde en zelfverzekerdheid, en een geweldige moeder voor mijn kleinzonen en kleindochter. Cristina is een geboren leider. '
Veel lof van een van de giganten van de Amerikaanse wijnindustrie. -MEVROUW.
Gaia en Angelo Gaja Gaja
Angelo Gaja's enthousiasme en algemene vitaliteit is zo immens dat je je bijna kunt voorstellen dat zijn energieveld langs de geplaveide steegjes van Barbaresco weerkaatst terwijl hij naar zijn werk marcheert. Dankzij zijn talenten, optimisme en vaardigheid met de Nebbiolo-druif uit Piemonte, is Gaja vandaag een embleem van de Italiaanse wijnbereiding op zijn best. Maar Gaja is ook het soort man dat het voor iedereen erg moeilijk, zo niet onmogelijk maakt om zijn schoenen te vullen.
Iedereen, dat wil zeggen, behalve Gaia Gaja - zijn 27-jarige uitzonderlijk communicatieve dochter. 'Ze is beter dan ik', zegt een trotse vader. 'Ik ben een grote ouwe beer als het op public relations aankomt, maar ze wint mensen in een oogwenk met haar karakter en glimlach en ze heeft niets van mijn arrogantie.' Gaia heeft twee jaar in de marketing gewerkt, na een jeugd tussen wijn en druiven.
'Ik hou van alles aan mijn omgeving: ik woon in het kleine stadje Barbaresco, omringd door wijngaarden, met een bevolking van 600 mensen', zegt ze.
Haar vader werd sterk beïnvloed door zijn grootmoeder Clotilde Rey, die stierf in 1961 - hetzelfde jaar dat hij het roer overnam. In feite maakt hij een Chardonnay genaamd 'Gaia & Rey' ter ere van haar en zijn oudste dochter. (Zijn jongste dochter, Rossana, 25, is een universiteitsstudent.)
Op de vraag welke lessen hij zijn dochters zou willen geven, antwoordt hij nadrukkelijk: “Mijn kinderen hebben hun hele leven les gehad via scholen, leraren en professoren. Nu is het tijd voor hen om te leven! Basta! ' Gaia is het daar misschien niet mee eens: 'Ik heb veel van mijn vader geleerd: twijfel nooit.' —M.L.
Albiera, Allegra, Alessia en Marchese Piero Antinori Antinori
Albiera, Allegra, Alessia Antinori: Het leest misschien als een tongbreker, maar het is echt een blauwdruk voor de toekomst van Italiaanse wijn. Hun vader, de Toscaanse Marchese Piero Antinori, is de huidige personificatie van zes eeuwen wijnbereidingstraditie - meer dan 26 generaties. Zijn grootste prestatie was dat Antinori het nummer één wijnmerk van Italië werd. Maar zijn drie dochters worden nu beschuldigd van iets nog ambitieuzers: het behoud van die erfenis.
Vader-dochterrelaties in wijn zijn bijzonder, maar een vader-en-drie-dochtersrelatie is bijna ongehoord. Ongelooflijke eenheid - een thema dat door alle vier Antinoris wordt herhaald - is het geheim van het succes van het bedrijf.
'Het is een unieke dynamiek, maar we werken in harmonie ondanks onze verschillende persoonlijkheden', zegt de jongste dochter, Alessia, 31, een enoloog die het Montenisa-schuimwijnproject van de familie in Franciacorta leidt.
'Onze vader heeft ieder van ons een ander deel van zichzelf gegeven en we overlappen elkaar perfect', zegt middelste dochter Allegra, 35, die toezicht houdt op de restaurants van de familie: 'Albiera is een geweldige manager, Alessia houdt van reizen en ik heb zijn enthousiasme.' De oudste dochter, Albiera, 40, staat aan het hoofd van de onroerendgoedafdeling van het bedrijf en is algemeen directeur van Prunotto, het eigendom van Piemonte: 'We zijn opgegroeid in wijn en hoewel onze vader ... laten we [daar] natuurlijk komen.' De drie dochters zijn het erover eens dat de enorme omvang en de vele takken van het Antinori-rijk hen hebben geholpen om zich op individuele projecten te concentreren en hun speciale band te bevorderen.
Albiera heeft twee kinderen, Vittorio en Verdiana, en reflecteert op de lessen die ze van haar vader heeft geleerd: “Wat ik mijn kinderen probeer te leren, is wat mijn vader me heeft geleerd: het is niet genoeg om te weten welke richting je moet inslaan, je moet weten waar je wilt eindigen.' —M.L.
