Geen wijn demonstreert Australië's bloeiende ambachtelijke wijnbereidingsscène beter dan huidcontact witte wijnen . Meestal aangeduid als oranje wijnen, laat het wijnbereidingsproces witte druiven in contact met hun schil van een paar dagen tot maanden of zelfs jaren, wat resulteert in een wijnstijl die over het algemeen meer is tannine , rijk van smaak en getextureerd dan een typisch wit. De techniek is in tien jaar tijd van verdeeldheid zaaiende uitbijter uitgegroeid tot een belangrijk onderdeel van de Australische wijncultuur.

Hoewel een integraal onderdeel van de oude wijnbouwculturen in gebieden zoals de Republiek Georgië en later, Slovenië en Noordoost-Italië , huidcontact-blanken kregen pas in het begin van de 21e eeuw voet aan de grond in Australië. Mornington-schiereiland producer Kevin McCarthy wordt gecrediteerd voor het maken van Aus' eerste zogenaamde 'skinsy white' voor zijn label T'Gallant in 2008. Maar het was de opkomst van natuurlijke wijn , een beweging die nauw verbonden is met sinaasappelwijnen, die een bredere interesse in de stijl zou opwekken. De Natuurlijke selectietheorie groep explodeerde op het toneel met een huidcontact in 2010 Sémillon gerijpt in met was verzegelde keramische eieren van 900 ml. De groep bestaat niet meer, maar de drie overgebleven leden, Anton van Klopper, Tom Shobbrook en James Erskine, produceren nog steeds huidcontact blanken onder hun eigen labels.

Producenten houden van Ruggabellus en BK Wijnen waren ook vroege pioniers, net als Glen Robert, die samen met wijnmaker Andrew Scott sinds 2011 onder hun label experimenteert met huidcontact blanken De kleine dood . De wijnen, die 150 dagen - of meer - op de schil kunnen ondergaan, fermenteren in met was beklede Georgische qvevris die ondergronds begraven is. De rijke amberkleurige wijnen van LPM zijn enkele van de meest unieke en suggestieve in Australië.

Sinaasappelwijn is om de juiste redenen trending

De skinsies van AU kunnen worden gemaakt van een overvloed aan druivensoorten. De wijnen variëren even sterk in kleur als in stijl. Smaken variëren van levendig, vlezig en fruitig tot rijk, hartig en bezaaid met gezouten noten, vochtig hooi en bijenwas, gegrepen door pittige tannines. Rijkere stijlen kunnen het beste worden gedronken, net iets gekoeld, en hebben vaak baat bij beluchting. Meer oxidatief stijlen kunnen enkele dagen na opening overleven - en zelfs verbeteren - in de fles.

'Aussie-producenten hebben volgens mij altijd de grenzen verlegd in huidcontact', zegt Dave Geyer, of Geyerwijnen en Yetti en de kokosnoot in Zuid-Australië. 'Het is in het hele land', voegt hij eraan toe. 'Als een wijnstijl, met gevarieerde toepassingen en de mogelijkheid om elke variëteit uit elke regio te gebruiken ... huidcontactwitten zijn hier om te blijven.'

Flessen om te proberen

Brash Higgins 2019 CHN Willamba Hill Vineyard Chenin Blanc (McLaren Vale); $36, 95 punten. Inheemse gist, een vleugje huidcontact en wat vatgisting maken deze amberkleurige wijn tot een intense en wilde botteling. Bedwelmende aroma's van honing, vers gelegd hooi, rode appelschillen, frangipani en natte stenen leiden tot een smaak die zijn belofte van rijkdom waarmaakt, maar ook levendig is met knapperige zuren en een intrigerende textuur. De smaak is lang en complex, met een minerale, zoute afdronk.

Yangarra 2019 Roux Beauté Roussanne (McLaren Vale); $60, 94 punten. Er is een toegewijde wijnmaker voor nodig om met de notoir grillige Roussanne te werken, maar Pete Fraser nagelt het. Een levendige honingkleur, de neus is rijk en hartig, zoals crème brulée, amaretto, zeeschelp, rauwe bijenwas en vochtig hooi, met zachte steen en citrusfruit op de rug. De smaak is een oefening in balans tussen textuur en zuurgraad, beide opgesloten in een prachtige dans. Iets meer smaakdiepte zou hier geen kwaad kunnen, maar over het algemeen is dit een topvoorbeeld van Roussanne.

La Petite Mort 2019 VMR Qvevri (Zuidoost-Australië); $ 43, 93 punten. Deze witte blend in Rhône-stijl heeft maar liefst 161 dagen op de huid. De kleur van een brandende oranje zonsondergang, de aroma's zijn wild en rijk, doen denken aan rijst, haver, munt, anijs en dragon, bedekt met honingraat, gekonfijte citroenen en gedroogde perziken en ananassen. De smaak is frisser dan verwacht, hoewel de zuurgraad tussen de huidachtige tannines en intense mineraliteit kruipt. Dit is meer een optelsom dan gemakkelijk ontleed, dit is een schat voor die avontuurlijke drinkers die op zoek zijn naar iets dat ver buiten de typische Aussie-wijncanon ligt.

Yetti en de kokosnoot 2019 Mt Savagnin (McLaren Vale); $39, 93 punten. Een licht wazige, honingraatkleur, deze wijn is angstaanjagend gemakkelijk te drinken. Met aroma's van rode appelschillen, citrusbloesem, butterscotch en natte stenen, is het delicaat en goed geïntegreerd. In de mond versterkt de pittige zuurgraad een romige textuur en geconcentreerde aroma's van boomgaardfruit en honing. Drink goed gekoeld met alles van romige, zoute kaas tot geroosterde venkel.

Punt Road 2021 Airlie Bank Gris on Skins (Yarra Valley); $ 25, 92 punten. Omdat Pinot Gris in de categorie witte wijn valt, is dit technisch gezien een oranje wijn. Maar het is de kleur van ballerina's. Het verspreidt een knaller van aroma's: robijnrode grapefruit, wilde aardbei, kersensap en bedwelmende bloemen zoals hyacint of jasmijn. Het merg en de schil bijten in het gehemelte, waardoor het een gemiddeld gewicht krijgt. Er is balans en verfrissing. Het is een veelzijdige voedselwijn die kan worden gecombineerd met een volledige zomermaaltijd met meerdere gangen.

Cullen 2020 Amber Wilyabrup Sauvignon Blanc-Semillon (Margaret River); $ 35, 90 punten. Deze vintage van Cullen's huidcontact Sauvignon, Semillon-melange moet lucht in glas of karaf om te openen. Als dat zo is, biedt het zowel kruidige als honingachtige karakters naast citroenschil en nectarine. Een pittige bite voegt interesse toe aan het gehemelte, net als de pittige zuurgraad en citrusachtige afdronk. Verfrissend maar met voldoende gewicht om heel voedselvriendelijk te zijn (geitenkaas komt in me op als een potentieel smakelijke combinatie).

Dit artikel verscheen oorspronkelijk in het augustus/september 2022 nummer van Wijnliefhebber tijdschrift. Klik hier om vandaag nog te abonneren!