Ongeveer 40 jaar geleden werd het als gedurfd beschouwd toen een handjevol Toscaanse wijnmakers de Chianti-aanduiding opgaf om mengsels van niet-geautoriseerde Bordeaux-druiven te maken. Ze combineerden deze mengsels soms met Sangiovese om wat bekend werd als super Toscanen te creëren.

Toch waren ze niet de eerste wijnboeren die hun inheemse druiven mengden met Franse variëteiten. De eer daarvoor gaat een paar honderd jaar terug naar de kleine, noordwestelijke buur van Chianti, Carmignano.

Carmignano produceerde wijnen tijdens de Romeinse tijd, en Franse druiven werden voor het eerst geïntroduceerd in de 16e eeuw tijdens het bewind van Catherine de ’Medici. In 1716 noemde Cosimo III de ’Medici, de groothertog van Toscane, Carmignano een van de vier superieure wijnproducerende gebieden van Toscane ​Nu in de vierde eeuw als een erkend wijngebied, gebruikt Carmignano voornamelijk lokaal verbouwde Cabernet Sauvignon en Cabernet Franc in zijn Sangiovese-gebaseerde melanges.

Klein maar krachtig

De regio, vernoemd naar de stad Carmignano, omvat ongeveer 270 hectare wijngaarden die ongeveer 360.000 flessen wijn per jaar produceren. Ondanks zijn bescheiden productie wordt Carmignano vanwege zijn geschiedenis van kwaliteit veel verkocht in de VS.

'De Sangiovese in Carmignano is donkerder en heeft meer body dan de Sangiovese in Chianti', zegt Fabrizio Pratesi, wijnmaker bij familiebedrijf Pratesi-wijnmakerij ​Hij mengt 20 procent Cabernet Sauvignon en 10 procent Merlot met Sangiovese.

Silvia Vannucci, wijnmaker bij familiebedrijf Piaggia , zegt dat het klimaat een sleutelrol speelt in de identiteit van de wijnen van Carmignano: de Apennijnen leiden tot temperatuurschommelingen die perfect zijn voor het maken van rijpe tannines en hoge niveaus van polyfenolen.

Lees meer over de geheime Nebbiolos van Italië

Een D.O.C. Neemt vorm aan

Carmignano werd opgenomen in de Appellatie Chianti Montalbano in 1932. Onder leiding van graaf Ugo Contini Bonacossi, eigenaar van Capezzana wijnmakerij , Carmignano verkreeg in 1975 een aparte DOC-status en werd in 1990 gepromoveerd tot DOCG.

Een groot aantal rode en witte druiven kan worden gebruikt bij het maken van Carmignano (twee jaar op vat gerijpt) en Carmignano Riserva (minimaal drie jaar gerijpt). De blends moeten minimaal 50 procent Sangiovese bevatten, met 10-20 procent Cabernet Sauvignon of Cabernet Franc.

Andere inheemse rode en witte variëteiten, zoals Canaiolo Nero, Mammolo, Colorino, Trebbiano en Malvasia, zijn in kleinere hoeveelheden toegestaan, maar het consorzio van Carmignano suggereert dat er een trend is om die te vervangen door Merlot en Syrah.

Beatrice Contini Bonacossi van Capezzana zegt dat Cabernet 'Sauvignon beter is voor de wijn om te rijpen, en het heeft meer structuur en tannine dan Franc, terwijl Franc meer kruiden heeft.'

Er is ook een secundair rood van de appellatie, Barco Reale di Carmignano DOC , een rosé en een Vin Santo di Carmignano DOC ​

De toekomst van Carmignano ziet er net zo gedurfd en heerlijk uit als haar 400-jarige verleden.