Terroir is tegenwoordig meer dan een modewoord. Over Argentinië En Chili (en vele andere delen van de wereld) wijnmakers hebben hun focus steeds meer verlegd naar wijnen die een uniek gevoel van plaats uitdrukken. Maar het begrijpen van het echte terroir vereist een dieper begrip van wat zich onder het aardoppervlak bevindt – en expertise die veel verder gaat dan wat in de meeste landen wordt onderwezen. wijnbouwprogramma's .

Om deze leemten in de kennis op te vullen, hebben veel producenten zich tot geologen gewend.

Dit vind je misschien ook leuk: Granietbodems in wijn begrijpen

“Geologen zijn gespecialiseerd in het bestuderen van bodems en hun evolutie”, zegt geoloog Eder González, die sinds 2010 met wijnmakerijen in heel Chili samenwerkt. Hoewel deze wetenschappers “wijnmakers niet vertellen wat, hoe of waar ze wijnstokken moeten planten”, zeggen wijnmakers en wijnmakers vaak dat ze wijnstokken moeten planten. Telers nemen belangrijke plantbeslissingen op basis van hun bevindingen. 'We kunnen gedetailleerd inzicht geven in hoe de geologie, rotsen en heuvels rondom hun wijngaarden zijn geëvolueerd.'

Dergelijke kennis heeft zich vertaald in een groeiend aantal labels met één wijngaard, afkomstig van door geologen geïdentificeerde locaties die wijnen met onderscheidende kenmerken kunnen produceren. Velen beweren dat de invloed van geologen het speelveld voor Chileense en Argentijnse wijnhuizen verandert en hen helpt nieuwe niveaus van uitmuntendheid te bereiken en duurzaamheid .

Het geheim zit in de bodem

De centrale missie van geologen is het segmenteren en classificeren van wijngaarden. Ze maken gebruik van een overvloed aan laboratoriumtests, grondputten en andere hulpmiddelen om dit te doen, waarbij lagen van sediment, gesteente en andere geologische kenmerken worden onderscheiden.

Gonzalez legt bijvoorbeeld uit dat hij misschien wil weten waarom het kleigehalte op twee verschillende percelen verschilt, ondanks dat ze dezelfde bodem hebben, of waarom sommige rivieren alluviale terrassen creëerden en andere niet.

In sommige gevallen hebben deze onderzoeken geleid tot de ontwikkeling van nieuwe wijnregio's. Een voorbeeld is Limarí-vallei in het noorden van Chili, waar Gonzalez en andere experts de overvloed van kalksteen bodems in sommige gebieden. Dit bodemtype wordt geassocieerd met wenselijke eigenschappen in wijn, zoals levendigheid en minerale textuur. De Limarí-vallei wordt nu erkend als een van 's werelds beste regio's voor witte wijnen, met prominente producenten zoals Viña Santa Rita en Concha y Toro. Chardonnay En Sauvignon Blanc ervan.

Dit vind je misschien ook leuk: De ‘monumentale’ rol die bodemmicroben spelen in wijn

Geologen helpen ook de meer gevestigde bestemmingen van het continent verder weg te groeien. In Mendoza , Argentinië, de uitbreiding van wijngaarden van de laaglanden in het oosten naar de hoger gelegen gebieden Lujan de Cuyo en de Uco-vallei , die ongeveer 30 jaar geleden begon, werd gedreven door de zoektocht van wijnmakerijen naar koelere temperaturen. Maar de verhuizing bracht nieuwe uitdagingen en kansen met zich mee voor professionals zoals geofysicus Guillermo Corona, maker van het Instagram-account @ geografiadelvino en auteur van het boek Wijngeografie .

“Toen wijnmakers dichter bij de bergen kwamen, kwamen ze meer steenachtige en heterogene bodems tegen”, zegt Corona. De afgelopen tien jaar heeft zijn geologisch onderzoek veel wijnhuizen geholpen de beste locaties te vinden om druiven te verbouwen. “Als iemand de beste plek wil vinden om wijnstokken te planten, en daarbinnen de beste lappendeken van land wil vinden, dan moet hij de grond bestuderen”, zegt hij.

Een nieuwe benadering van wijnmaken

De voordelen van het begrijpen van de bodemsamenstelling gaan veel verder textuur En structuur . Het heeft ook het potentieel om de duurzaamheid te verbeteren, vooral op het gebied van waterbeheer. Weten hoe de bodem vocht vasthoudt, kan wijnbouwers helpen nauwkeuriger de juiste hoeveelheid water te bepalen voor elke wijnstok.

“Irrigatie in wijngaarden met kleigrond is anders dan die met steenachtige grond”, zegt wijnmaker Teresita Ovalle van Santa Rita-wijngaard, een van de grootste wijnhuizen in Chili. Kleigronden houden bijvoorbeeld meer water vast dan gronden met een hoger percentage grind. Daarom moeten wijnstokken op kleigronden korter worden geïrrigeerd dan wijnstokken op rotsachtige bodems. Dit helpt wijnmakerijen niet alleen water te besparen, een steeds waardevollere natuurlijke hulpbron, maar kan ook de energiekosten verlagen.

Na met geologen te hebben samengewerkt, besloot Ovalle om druiven van verschillende geologisch superieure locaties afzonderlijk te vinificeren. Elk gebied produceerde een wijn van hoge kwaliteit met verschillende kenmerken: sommige gespierd en tanninerijk, andere eleganter.

Dit vind je misschien ook leuk: Tussen een rots en een harde plaats: 8 wijnen geteeld op leisteengronden

“De tannines en structuur van wijn worden bepaald door de plaats waar de wijnstokken groeien”, zegt Ovalle. “In onze Alto Jahuel-wijngaarden in de Maipo-vallei kunnen we een Cabernet Sauvignon die groeit op colluviale bodems in de heuvels met een die groeit op alluviale bodems. Deze laatste heeft zijdezachte en rondere tannines dan de wijn die van de heuvel komt.”

Een andere geologische bekeerling is Andrea Ferreyra, wijnmaker bij Celia , dat in 1890 in Argentinië werd opgericht Uco Vall eey. Hoewel ze lang heeft geloofd in een holistische benadering van de wijnbouw en wijnbereiding, is geologie pas sinds kort een integraal onderdeel van haar werk geworden.

“Vroeger beschouwden we Uco als een regio met grotere hoogte, een koel klimaat, meer regenval vergeleken met andere regio’s en een groot temperatuurbereik overdag”, zegt Ferreyra. “Maar we hebben niet stilgestaan ​​bij wat er onder de grond ligt – momenteel beschouwen we alles als één geheel.”

Tot nu toe is ongeveer 30% van de grond op de wijngaarden van La Celia geanalyseerd. Die onderzoeken hebben al hun vruchten afgeworpen: vorig jaar was er één van De meest uitdagende oogsten van Argentinië , waarbij de druiven door de vorst ongelijkmatig rijpen. Maar fruit geoogst uit een van Ferreyra’s bodemgeanalyseerde wijngaarden bleek haar reddende genade. Met behulp van de kennis uit het onderzoek beheerde ze elk perceel afzonderlijk op de manier die het beste bij hen paste, waarbij ze de kracht van de wijnstokken in de gaten hield en zorgvuldig de hoeveelheid afgegeven water kalibreerde. Zelfs in een slecht jaar leverde het opmerkelijk goede vruchten op, zij het in kleinere hoeveelheden dan wanneer de vorst niet had plaatsgevonden. Toch bleek het bodemonderzoek in zekere zin een soort verzekeringspolis.

Kijkend naar de toekomst

Het werk van geologen in Zuid-Amerika heeft de wijnindustrieën van het continent de afgelopen jaren aanzienlijk geholpen vooruitgang te boeken, maar hun werk is nog lang niet voorbij. Zowel wetenschappers als wijnmakers blijven streven naar een dieper begrip van elke subregio en appellatie.

“Wijngaarden in plaatsen als Mendoza zullen fysiek niet veel meer uitbreiden vanwege het gebrek aan water”, zegt Corona. Met andere woorden: producenten zullen over het algemeen geen nieuwe locaties kunnen vinden om wijnstokken te planten. Maar als ze de hulpbronnen die ze ter beschikking hebben beter kunnen benutten – de bodem bijvoorbeeld – kunnen ze wellicht de kwaliteit van hun producten verhogen en meer terroirgedreven wijnen maken. “Wat we nu moeten doen, is elke regio in detail blijven bestuderen om deze volledig te begrijpen”, zegt hij.

In tegenstelling tot die in de wijngebieden van de Oude Wereld, beschikken producenten in Zuid-Amerika misschien niet over eeuwenlange kennis over hun wijngaarden. Maar de geologie helpt hen een dieper inzicht te krijgen in hun land en zijn mogelijkheden. Bottelingen van hoge kwaliteit hebben al bewezen dat kennis macht is.

“Hoe meer informatie en data we hebben, hoe betere beslissingen we kunnen nemen”, zegt González.