Het einde van een relatie is een van de zwaarste, moeilijkste emotionele ervaringen die de meeste mensen in hun leven zullen tegenkomen. Uit elkaar gaan kan net zo verwoestend zijn als de vorming van een nieuwe relatie euforisch is. De achtbaan van emoties en onkarakteristiek irrationeel gedrag dat vaak volgt op een breuk, is een onderwerp van studie geweest voor neurowetenschappers.

Wat is er met onze hersenen aan de hand? Waarom is het zo moeilijk om los te laten en het voor elkaar te krijgen zonder onszelf voor de gek te houden met zielige, manische, depressieve pogingen om de relatie te redden? Natuurlijk deelt niet iedereen dezelfde moeilijkheid bij het afscheid nemen van een voormalige geliefde. Veel hangt af van de kwaliteit van de relatie en de psychologie van de persoon.

Het is echter aangetoond dat het proces van hechten en losmaken van een persoon een aantal verschillende hersensystemen activeert en veel van hen zijn dezelfde die worden geassocieerd met drugsverslaving. De hersensystemen zijn circuits van neurologische activiteit die volgens neurowetenschappers verantwoordelijk zijn voor de cognitieve motivatoren voor verschillende biologische imperatieven zoals paren en emotionele binding.

In een artikel op Psychology Today stelt Dr. Rhonda Freeman, een klinisch neuropsycholoog in Florida, dat er zes hersensystemen in het spel zijn na een traumatische breuk:

• Het bindingssysteem
• Beloningssysteem
• Pijnsystemen
• Stresssystemen,
• Emotie-regulatiesysteem
• Cognitieve netwerken

Het bindingssysteem

Het bindingssysteem wordt geactiveerd bij het aangaan van een emotionele verbinding met een ander. De neurotransmitters oxytocine en vasopressine zijn verantwoordelijk voor de vorming van banden met niet alleen geliefden, maar ook met onze kinderen en vrienden. Wanneer deze verbinding wordt verbroken, zullen de hersenen zich gedestabiliseerd voelen door de herkenning van verlies en in paniek raken. Het zal ons dwingen om te proberen de relatie te herstellen en ons verlies terug te verdienen, zelfs als de relatie niet zo geweldig was.

Dr. Freeman stelt voor om ons te omringen met ondersteunende mensen die van ons houden om het psychologische genezings- en aanpassingsproces te versnellen.

Het beloningssysteem

Wordt voornamelijk aangedreven door dopamine en andere endogene opioïden. Deze neurochemicaliën zijn betrokken bij de sensaties van zowel plezier als pijn en creëren de motivatie om een ​​object van verlangen na te streven en het gevoel van bevrediging om het te bereiken. Dr. Freeman stelt dat het beloningssysteem betrokken is bij verslaving en deel uitmaakt van het bindingssysteem dat een persoon ertoe brengt om: snakken hun ex-partner. Seratonine, een neurotransmitter die verantwoordelijk is voor obsessies en impulsief gedrag, komt ook vrij in de hersenen na een hartstilstand, wat leidt tot psychologisch gedrag zoals herhaaldelijk bellen en sms'en, bespioneren en stalken van de ex-partner.

Het pijnsysteem

De daling van de endogene opioïdenspiegels na een pijnlijke relatiebreuk wordt geassocieerd met het gevoel van een 'gebroken hart' en gevoelens van wanhoop en tranen. Dit motiveert verder de wens om te verzoenen en troost en troost te zoeken bij de vervreemde partner. Dr. Freeman stelt voor om naar opbeurende muziek te luisteren als een effectieve therapeutische oplossing om emotionele pijn te verzachten.

Het stresssysteem

Corticotropine en noradrenaline zijn hormonen die vrijkomen bij stress. Ze veroorzaken een overgestimuleerde staat van hyperbewustzijn en opwinding. Dit kan hartkloppingen veroorzaken en veranderingen in slaappatroon en eetlust beïnvloeden. Deze stresssymptomen zijn waargenomen bij mensen na een hartbreuk. Lichaamsbeweging en seratonine zijn nuttige behandelingen voor stressvermindering.

Het emotieregulatiesysteem

Tijdens perioden van stress, zoals die veroorzaakt door een relatiebreuk, resulteert de gelijktijdige vermindering van activiteit in de prefrontale cortex in een tijdelijke verlaging van emotionele remming en zelfbeheersing. Dit leidt tot impulsief en irrationeel gedrag waar een persoon later spijt van zal krijgen.

Cognitieve netwerken

De cognitieve processen raken gecompromitteerd te midden van de storm van overactieve emotionele systemen. Hierdoor worden concentratie, geheugen en organisatie ernstig belemmerd.

Bron: De neurobiologie achter scheidingen | Psychologie vandaag