In haar aanstaande boek Cork Dork (Penguin, maart 2017), vertelt Bianca Bosker haar reis naar de loopgraven van de leuke, gekke en soms duistere wereld van sommeliers, inclusief het behalen van haar eigen certificering van het Hof van Meestersommeliers. We vroegen haar wanneer ze zich realiseerde dat ze zelf een kurken sukkel zou worden.

Je ging van niets weten over wijn tot sommelier. Wat is een ervaring waardoor je een stap achteruit deed en zei: 'Ik ben nu een van hen'?

Op een dag ... stak ik mijn neus in de wijn, en ik had deze ervaring op drie niveaus die me raakte in mijn hersenen, lichaam en emotie. Ten eerste, weten wat ik ruik - abrikoos, witte bloemen - en het onder woorden kunnen brengen. Ten tweede kon ik zien dat het Viognier was. En het derde deel was dat ik ineens in de warme zomerzon op het strand met mijn man door deze velden reed. Het was een viscerale reactie, zelfs zonder de wijn te proeven. Ik realiseerde me dat ik op alle cilinders werkte.

'Wijn is niet langer, voor mij,
een accessoire bij een maaltijd. '

Proef je naar puur genieten, of merk je dat je alles opsplitst in nuances?

Ik zou zeggen dat het proeven van de nuance het genieten van de wijn is. Ik heb er veel plezier in om de zintuiglijke, intellectuele en emotionele componenten van een glas wijn echt uit te pakken. Wat leuk is, is dat wijn voor mij niet langer een accessoire is bij een maaltijd die je bestelt, want dat is wat je doet. Het is echt zijn eigen ervaring en heeft zijn eigen verhaal te vertellen.

Aisha Tyler spreekt over het bottelen van cocktails, het vermijden van kater

Van sommeliers is bekend dat ze serieuze munten op speciale wijn laten vallen. Wat is uw uitspatting?

Oh, slechts één? De enige aansprakelijkheid van het aanscherpen van uw smaak in wijn is voor mij een verlammende zwakte voor de oude Champagne. Dat is mijn financieel onverantwoord genoegen.

Wilde je echt gecertificeerd worden, of heb je de hele ervaring doorlopen om erover te schrijven?

Ik bevond me in een fase in mijn leven waarin ik echt nieuwsgierig was om dit na te streven, wat er ook gebeurde. Ik was geïnteresseerd in het testen van mezelf, en ... ik wilde ook met wetenschappers werken om mijn hersenen te decoderen en alle tools te gebruiken die ik kon gebruiken om te meten hoe ver ik ben gekomen. Het examen bood een echte structuur om deel uit te maken van een gemeenschap en een discipline te beheersen. Ik geloof in het leren van de regels om te beslissen hoe en waar ze te overtreden.

Wat is nu uw indruk van de elite wereld van 'kurken pikken'?

Respect en bewondering. Respect voor het ongelooflijk slopende werk dat ze doen en de normen waaraan ze zichzelf houden. Bewondering omdat ze het potentieel zien in deze chemische smaak- en reukzintuigen die de meesten van ons afwijzen ... Ik bewonder deze populatie van mensen die kampioenen zijn van deze genegeerde, ondergewaardeerde zintuigen.