Vijf uur - vijf liter bier. Het is Oktoberfest in München.

Nee, het is geen regel om één liter (ein Maas) per uur te drinken, maar het is niet moeilijk te midden van het zingen, dansen, eten en de algehele feestgedreven commotie die plaatsvindt tijdens het 176e Oktoberfest. Voor 's werelds beroemdste bierfeest hebben zes brouwerijen in München en verschillende grote bierhallen uit de stad gigantische tenten opgezet langs de Theresienwiese. Voor een groep restaurant- en barbezitters, bierverkopers en schrijvers van over de hele wereld (inclusief deze) vond de feestvreugde specifiek plaats in de tenten Paulaner en Hacker-Pschorr.

Zoals elk jaar, werden alle bieren die op het Oktoberfest werden verkocht tot ongeveer dezelfde sterkte gebrouwen - ongeveer 6,0% ABV - en waren ze goudgeel van kleur. (Opmerking: dit is de versie die in Duitsland wordt geserveerd, maar een oranje bier van dezelfde sterkte wordt naar de VS geëxporteerd) Het was heerlijk en ging zo gemakkelijk naar beneden.

Al dat bier op één avond (ja, sommigen dronken minder, maar anderen dronken meer) spoelden grote hoeveelheden voedsel weg. De geroosterde kip werd door de helft geserveerd - het had geen zin om een ​​kleinere portie te vragen. Schweinshaxe (geroosterde ham hakken met huid met een verrukkelijke korst) was er in overvloed en natuurlijk waren er kilometers sappige worstjes en dikke, broodachtige pretzels groter dan een gemiddeld bord.

Op de verhoogde muziektent in het midden van elke tent speelden muzikanten traditionele Beierse oom-pah-deuntjes, evenals moderne popsongs. Het is verontrustend vreemd, maar Take Me Home, Country Roads is een belangrijke attractie op het Oktoberfest. Iedereen zingt mee, ongeacht zijn of haar nationaliteit. De meeste Duitse gasten waren gekleed in Tracht, de traditionele lederhosen en dirndls van Zuid-Duitsland. De buitenlanders droegen de internationale vrijetijdskleding van de jongeren: spijkerbroeken en T-shirts.

En de hele nacht speelden de bands met regelmatige tussenpozen een ander nummer, een nummer dat 9.000 mensen op de been brengt (en vaak bovenop hun tafels) om mee te zingen: 'Ein Prosit, ein Prosit, der Gemütlichkeit' - een toast, een toast, op goede tijden.