Zonder alcohol zou je kunnen zeggen dat de moderne samenleving er heel anders uit zou zien. Bier , bijvoorbeeld, wordt door sommige archeologen aangenomen als de reden mensen gingen over van jager-verzamelaars naar boeren. En wijn is al eeuwenlang een integraal onderdeel van het leven over de hele wereld.

Maar bier zou gewoon thee met gerstsmaak zijn en wijn zou als druivensap blijven als er niet één belangrijk ingrediënt was: gist. Deze kleine organismen vormen een deel van 120.000 geïdentificeerde soorten schimmels, volgens de Bradbury Science Museum ​Toch zijn ze al miljoenen jaren geëvolueerd om alcohol te produceren, een eigenschap die vrij uniek is voor deze microben. Door deze evolutionaire ontwikkeling kon gist niet alleen overleven, maar de beschaving voor altijd vormgeven.

Wat is gist precies en wanneer hebben mensen het voor het eerst opgemerkt?

Gist is ' eencellige schimmelorganismen , ”Die suiker consumeren en er alcohol en koolstofdioxide van maken.

Ze werden voor het eerst waargenomen in de 17e eeuw door Antonie van Leeuwenhoek, a Nederlandse wetenschapper , die volgens Ancient Brews: herontdekt en opnieuw gemaakt door Dr. Patrick McGovern, de wetenschappelijk directeur van het biomoleculaire archeologieproject en adjunct-hoogleraar antropologie aan de Museum van de Universiteit van Pennsylvania ​Leeuwenhoek realiseerde zich echter niet dat wat hij zag leefde.

Maar lang voordat Leeuwenhoek deze schimmels observeerde en documenteerde, hadden mensen duizenden jaren lang de vruchten van gist geplukt zonder het te beseffen.

Hoe gist werkt om uw favoriete wijnen te maken

'Je hebt de monniken die letterlijk dachten dat hun roerstokje goddelijk geïnspireerd was, en daarom zouden ze fermentatie krijgen', zegt Travis Rupp, onderzoeks- en ontwikkelingsmanager / bierarcheoloog bij Avery Brewing Co. en docent klassiekers aan de Universiteit van Colorado-Boulder ​'Terwijl ze eigenlijk alleen maar [de stok] aan het ophangen waren en al die wilde gist en bacteriën erop vielen voordat ze het in de pot zouden stoppen voor het volgende brouwsel.'

Pas in de 19e eeuw begonnen wetenschappers te erkennen dat gist niet alleen springlevend was, maar ook dat de schimmel verantwoordelijk was voor fermentatie.

Evolutie en fermentatie

Wanneer de Krijt-tijdperk begon ongeveer 145 miljoen jaar geleden, bloeiende planten begonnen zich over de hele planeet te verspreiden.

Het was in deze periode dat 'een paar gistcellen die in het sap van de boom waren ontluikt tegen elkaar stootten en paren', schrijft Dr. Nicholas P. Money in The Rise of Yeast: How the Sugar Fungus Shaped Civilization ​'Deze verbinding veroorzaakte een genetische uitbarsting die duplicatie van het hele genoom wordt genoemd.'

Wanneer gisten worden geïntroduceerd in de suikerachtige basis die wordt gebruikt voor bier of wijn, breken ze glucosemoleculen af ​​via een proces dat glycolyse wordt genoemd. In aanwezigheid van zuurstof kan dit ook gepaard gaan met een citroenzuurcyclus, de zogenaamde Krebs-cyclus. Samen zorgen deze processen ervoor dat de gist glucose op de meest efficiënte manier afbreekt, hoewel er geen alcohol wordt geproduceerd.

'Maar gistcellen in bierwort en druivensap putten de zuurstof snel uit omdat het opgeloste gas langzaam door deze suikerachtige vloeistoffen diffundeert', schrijft Money.

De schimmels kregen uiteindelijk het vermogen om glucose af te breken door een proces van 'anaerobe verbranding', waarvoor zeer weinig zuurstof nodig is. Het creëert ook alcohol als bijproduct - een proces dat beter bekend staat als fermentatie - waardoor gist een evolutionaire boost krijgt ten opzichte van andere microben.

Terwijl anaerobe verbranding meer energie vereist, zorgt de gecreëerde alcohol ervoor dat de gist 'elke andere schimmel en bacterie vernietigt die willen strijden om de suikers waardoor gist kan gedijen', zegt Money. Sommige gisten kunnen een alcoholgehalte tot 20% verdragen, hoewel de meeste soorten afsterven wanneer het alcoholgehalte tussen de 12-15% alcohol per volume (abv) ligt. Ter vergelijking: de meest schadelijke, concurrerende microben komen om met ongeveer 5% alcohol.

Als gevolg hiervan wordt deze defensieve chemische reactie door mensen gebruikt om hun eigen voedsel en drank gedurende duizenden jaren te bewaren door middel van fermentatie.

Dus, de volgende keer dat je een fles wijn of bier opent, onthoud dan dat het het product is van een machtige kleine schimmel en miljoenen jaren van evolutie.