Toen Miguel Torres, de vierde generatie eigenaar van Spanje Familie Torres wijnmakerij, begon op zoek te gaan naar bijna uitgestorven oude druivensoorten in Catalonië bijna 40 jaar geleden was het een daad van historische nieuwsgierigheid. Het was niet, zoals het later zou worden, een missie die de mediterrane wijnbouw zou kunnen redden van de verwoestingen van klimaatverandering .

In werkelijkheid was Torres altijd meer geïnteresseerd in Franse variëteiten dan in Spaanse of Catalaanse variëteiten. Zijn wijn Torens Meer La Plana , van de gelijknamige wijngaard, is gemaakt met 100% Cabernet Sauvignon .

'In de jaren 80 deed hij een sabbatjaar aan de Universiteit van Montpelier, waar hij samenwerkte met Denis Boubals, een zeer belangrijke leraar wijnbouw daar', legt zijn dochter Mireia Torres Maczassek uit, die samenwerkt met haar vader en broer Miguel. “Hij overtuigde mijn vader ervan dat het interessant was om al deze voorouderlijke variëteiten terug te vinden, de [die] die verloren waren gegaan phylloxera .”

Haar vader ging op zoek naar deze variëteiten. 'In de jaren 80 plaatsten we advertenties in de lokale pers waarin we vroegen om voorouderlijke variëteiten', zegt Mireia. Sindsdien heeft de wijnmakerij elk jaar meerdere druiventelers bezocht met ampelografen - zij die druivensoorten bestuderen.

Vandaag de dag heeft Familia Torres met succes 52 lang verloren gewaande druivensoorten hersteld.

Oude druiven redden

Natuurlijk komt er veel meer kijken bij het 'redden' van oude variëteiten dan simpelweg opnieuw planten. Tijdens een recent intensief bezoek aan de wijnmakerijen en wijngaarden van de familie in Catalonië, niet ver van Barcelona , legt Miguel Torres Maczassek - in de wijnindustrie bekend als Miguel Junior - uit: 'het proces duurt ongeveer 14 jaar, afhankelijk van de variëteit. Sommige variëteiten vinden we in wijngaarden, maar andere vinden we op plaatsen waar geen wijngaarden meer zijn, in het bos, in een boom klimmend of dicht bij een beek, en ze hebben het op de een of andere manier overleefd.”

Maar deze variëteiten zijn nog niet klaar om tot wijn verwerkt te worden. 'Ze zitten vol met virussen en de wijn zal niet erg goed zijn, het zal gewoon middelmatig zijn', zegt Miguel Junior. 'We moeten ze repliceren, maar zonder de virussen.'

De wijnen van Catalonië zijn nog nooit zo goed geweest

Het redden en vermeerderen van wijnstokken is een intensief proces waarbij een combinatie van wetenschap, landbouw en intuïtie betrokken is. Tijdens een bezoek aan een wijngaard kreeg ik een verzegelde reageerbuis met de schattigste baby-wijnstok die ik ooit heb gezien. Miguel Junior omschreef de stappen om dat stadium te bereiken.

'[We] wachten tot de lente, wanneer de plant erg snel groeit, en we halen de cellen uit het bovenste deel van de scheuten', zegt hij. “Deze cellen zijn virusvrij omdat het virus geen tijd heeft om die delen van de plant te bereiken. De plant groeit te hard. Met die cellen repliceren we ze in petrischalen met voedingsstoffen die de cellen laten groeien, en dan hebben we planten die heel klein zijn in deze buisjes.

Van daaruit worden de planten verplaatst naar een binnenkwekerij en vervolgens naar een experimentele buitenwijngaard met variëteiten van Spanje en over de hele wereld. Vervolgens worden de groeipercentages vergeleken tussen wijnstokken die op één plaats onder identieke omstandigheden worden gekweekt.

Veelbelovende variëteiten worden geënt en geplant in wijngaarden waar ze naar verwachting zullen gedijen, maar niet zonder tussenkomst van de overheid. 'We moeten de Spaanse regering, de Catalaanse regering en de appellations ervan overtuigen dat dit iets is dat de moeite waard is', vervolgt Miguel Junior. 'Het duurt lang. Het duurt een eeuwigheid.”

Van de meer dan 50 geïdentificeerde variëteiten worden er momenteel vijf gebruikt om wijn te maken, sommige als enkele variëteiten en andere in blends. Familia Torres heeft bijna 20 hectare Forcada, de enige witte druif die ze met succes hebben gereanimeerd, onder wijnstokken op hun Finca Mas Palau in Penedès . Het produceert een wijn met geweldig zuurgraad en smaken van citrus en tropisch fruit met een vleugje rook. Momenteel worden er jaarlijks slechts ongeveer 4.800 flessen gemaakt. De familie verkoopt ook wijnstokken aan andere producenten.

'Deze rassen zijn niet van ons', legt Miguel Junior uit. 'Hoe meer mensen ze planten, hoe meer deze rassen zullen blijven.'

Vines naar nieuwe hoogten brengen

Het belangrijkste aspect van al dit werk is dat is aangetoond dat de succesvolle rassen bestand zijn tegen zowel droogte als hitte. Ze hebben ook lange rijpingsseizoenen, waardoor ze ideale cultivars zijn, aangezien de wijnwereld nog steeds wordt gehavend door de effecten van klimaatverandering . Vanwege hoge zomertemperaturen bij lagere hoogten , heeft de familie Torres afgelegen wijngaarden op bergtoppen gekocht en hersteld.

Terwijl de Las Palau-wijngaard op ongeveer 550 meter hoogte ligt, is de Les Escostes-wijngaard, een oude locatie met kleigronden en stenen terrassen stijgen tot ongeveer 2300 voet. Dit hoogteverschil kan helpen bij het behoud versheid en zuurgraad tijdens het lange, hete groeiseizoen dankzij bergbriesjes en koelere nachttemperaturen; de temperatuur daalt met één graad voor elke 328 voet hoogte. Deze nauwelijks toegankelijke wijngaard op een steile, kronkelende onverharde weg kan alleen met de hand worden verzorgd en geoogst. Maar voor de Torres-wijnmakers zijn de uitdagingen de moeite waard als de druiven het overleven en de resulterende wijn goed is.

Terwijl klimaatverandering de temperaturen opdrijft, klimmen wijnmakers hogerop

De andere geredde producerende variëteiten zijn Moneu, Querol, Gonfaus en Pirene, waarvan de laatste is vernoemd naar de nabijgelegen bergketen die een grens deelt met Frankrijk . Het produceert een expressieve wijn met heldere smaken van granaatappel, cranberry, melkchocolade en kruidnagel, en wordt geplant in de hoogste wijngaard in Catalonië, die op meer dan 3100 meter boven de zeespiegel ligt.

Miguel Junior merkt op: “Klimaatverandering dwingt ons om in de toekomst andere plaatsen en verschillende omgevingen te vinden waar we wijnstokken kunnen planten. We waren op zoek naar een betere zuurgraad, betere versheid en late rijping.” Hij vervolgde: “Pirene kan ons helpen de wijnbouw in de Pyreneeën te herstellen. Vroeger werd daar veel geplant, maar nu zijn er nog maar heel weinig wijnmakerijen.”

Zowel de enkele variëteit Forcada als Pirene zijn verkrijgbaar in de ONS. markt, en Querol maakt deel uit van de blend van Las Muralles, samen met carignan , Grenache , Monastrell en Cinsault, sinds 2012.

Een familie van pioniers

Een blik op De Instagram-feed van Familia Torres informeert u dat ze zichzelf beschouwen als 'bewakers van het landschap gedurende vijf generaties', wat geen ijdele opschepperij is. Tussen foto's van flessen en glazen zie je afbeeldingen van wijngaarden, grond en grazende schapen die het verhaal vertellen van een familie die de planeet voorop stelt bij al hun besluitvorming. Naast hun wijngaarden in de Catalaanse appellaties Penedès, Costers del Segre, Priorij en Conca de Barberà, zijn ze van toepassing biologische landbouwpraktijken naar hun wijngaarden Rioja , Ribera del Duero , Wiel En Lage rivieren evenals eigendommen in Californië En Chili . In Chili zijn ze een project gestart om de Land druif, de variëteit die oorspronkelijk door Spaanse indringers naar Amerika werd gebracht.

In Spanje is de familie Torres pioniers op het gebied van regeneratieve landbouw. Zoals Miguel Junior uitlegde tijdens een bezoek aan de Mas la Plana-wijngaard, die in de jaren zestig door zijn vader met Cabernet Sauvignon was aangeplant: “Elke keer dat je het gras maait, laat de plant koolstof vrij uit de wortels die in de grond blijven. Dit noemen we de ‘koolstofpomp’. Door het gras te laten groeien en het met schapen te maaien, slaan we weer koolstof op, zoals het bos dat zou doen. Aan die kant zien we hoe biodiversiteit verhoogt het microbiële leven. Het vertaalt zich in meer insecten, meer vogels, meer amfibieën en het draagt ​​bij aan het creëren van een veerkrachtiger ecosysteem.” Bodembedekker tussen wijnstokken houdt ook regenwater vast; bij kale grond loopt het water gewoon weg.

Hieruit volgt dat Familia Torres ook een belangrijke speler is in de strijd van de wijnindustrie tegen klimaatverandering door de vermindering van de koolstofemissies, die hun kooldioxide-uitstoot met 35% per fles hebben verminderd van 2008 tot 2021. Hun doel is om een ​​koolstofreductie van 60% in 2030 en om in 2040 een wijnmakerij met een netto nulwaarde te worden. Daartoe hebben ze de Internationale wijnmakerijen voor klimaatactie (IWCA), naast die van Californië familie Jackson , die decarbonisatie in de hele wijnindustrie bevordert.

Er is een Spaanse wijn voor elke drinker

'Vijfenzeventig procent van het oppervlak van [Spaanse] wijngaarden van bijna een miljoen hectare wordt vertegenwoordigd door 10 variëteiten, maar er zijn veel lokale variëteiten die erg interessant zijn in heel Spanje', zegt Mireia. De familie Torres, vervolgt hij, maakt deel uit van een groep in het land die werkt aan een “project in heel Spanje over wijnmaken en wijnbouw, en nu proberen ze te zien wat de invloed van klimaatverandering zal zijn. Ook proberen ze te zien welke van de lokale rassen in de toekomst interessanter zullen zijn in termen van klimaatverandering.'

Van alle mensen die in Spanje aan dergelijke projecten werken, lijkt de familie Torres de langste voorsprong, de grootste investering van middelen en persoonlijke inzet te hebben. En tot nu toe de enige gebottelde wijn die inzicht geeft in de variëteiten die hun voorouders mogelijk hebben gedronken.