Veel favoriete tuingroenten, zoals bonen , paprika's, aardappelen , En tomaten (technisch gezien fruit!), zijn eenjarige planten. Ze voltooien hun levenscyclus in één groeiseizoen, dus je moet ze jaar na jaar planten. Er zijn niet veel echte meerjarige moestuinplanten, en de planten die dat wel zijn, kunnen per regio enigszins verschillen, maar er zijn er een paar die niet elk jaar opnieuw hoeven te worden geplant. Voeg bij het plannen van de moestuin van dit jaar een paar enigszins afwijkende groenten toe aan uw tomaten en aardappelen, en zij zullen uw inspanningen belonen door volgend jaar vers voedsel te leveren zonder het werk van herbeplanting.

Elk van deze groenten (ja, rabarber is een groente!) komt vanzelf terug. Misschien hebben ze van jaar tot jaar wat extra nodig, zoals het terugsnoeien van de plant na de oogst of het verdelen en opnieuw planten als een plekje er overgroeid uitziet. Deze zeven groenten kunnen in de meeste zones als vaste planten worden gekweekt:

• Aardpeertjes
• Asperges
• Jeruzalem artichokken
• Enkele leden van de uienfamilie
• Radicchio
• Rabarber
• Zuring

Ed Gohlich Fotografie Inc

1. Artisjokken

Dit lid van de distelfamilie produceert grote, aantrekkelijke meerjarige groenteplanten. Als de eetbare bloemknoppen (die we als artisjokken eten) niet worden geoogst, ontvouwen ze zich en onthullen pluizige paarse bloemen. Kweek artisjok (Cynara scolymus) in de volle zon (minstens zes uur direct zonlicht) en vochtig, goed doorlatende grond . Artisjokken hebben voldoende, consistent vocht nodig voor de beste groei. Ze kunnen droogte overleven, maar produceren niet zo goed in droge omstandigheden.

Begin artisjokken met worteldelingen of zaden (zaadgekweekte planten produceren doorgaans niet zo goed als worteldelingen). Plant 24 tot 36 inch uit elkaar in rijen van ongeveer 36 inch uit elkaar. Wijzig de grond vóór het planten met 2 inch compost. Bemest maandelijks met een stikstofrijke meststof.

Wanneer u artisjokken als vaste planten kweekt, wijzig dan de grond rond de planten elk voorjaar met een laagje compost van 1 tot 2 inch. In gebieden waar artisjokken marginaal winterhard zijn, snijdt u de plant in de herfst terug en dekt u deze af met een 15 cm dikke laag stro. Oogst meerjarige artisjokken in het voorjaar, met een secundaire piek in de herfst. Oogst de bloemknoppen wanneer de stengel volledig is uitgetrokken, maar de knop nog niet is geopend. Kies liever voor een vroege oogst dan voor een late oogst, om houtachtigheid in het hart te voorkomen. Globe-artisjokken zijn marginaal winterhard in zones 6-7 en winterhard in zones 8-10 .

Decaan Schoeppner

2. Asperges

Dit winterharde gewas gaat tientallen jaren mee in de tuin en is een van de eerste groenten die in het voorjaar geoogst kan worden. Asperges planten (Asperges officinalis) in de volle zon en vochtige, goed doorlatende grond. Meng een 2-inch dikke laag compost in de plantplaats. Omdat asperges een lange levensduur hebben, is het belangrijk om de grond goed voor te bereiden voordat u gaat planten.

Kweek asperges uit gewortelde kronen, verkrijgbaar bij tuincentra en online. Graaf een maand voor de laatste nachtvorst in het vroege voorjaar sleuven van 15 cm diep (in kleigrond) of 20 tot 25 cm diep (in zandgrond). Plaats de greppels 36 centimeter uit elkaar. Voeg een ... toe fosfaat kunstmest naar de plantsleuf volgens de aanwijzingen op de verpakking. Vermijd meststoffen met een hoog stikstofgehalte, die de bladproductie bevorderen ten opzichte van de stengelproductie.

Plaats de wortelkronen 12 inch uit elkaar in de greppels. Bedek de kronen losjes met ongeveer 7,5 cm aarde. Nadat de nieuwe planten ongeveer zes weken zijn gegroeid, voegt u nog eens 7,5 cm compostverrijkte grond toe. Voltooi het vullen van de geul in de herfst.

Handwiet om schade aan planten te voorkomen. Laat asperges ongeoogst in het jaar dat u ze plant, zodat ze goed ingeburgerd raken in de tuin. In het tweede jaar na het planten slechts twee weken oogsten. Tegen het derde jaar oogst je de gebruikelijke vijf tot acht weken.

Begin met oogsten wanneer de speren een diameter van ½ inch hebben. Oogst elke dag bij warm weer en ongeveer elke drie dagen bij koud weer. Laat elk jaar een deel van de speren staan ​​om uit te groeien tot varenachtige planten die de wortels verjongen voor de oogst van volgend jaar. Asperges zijn winterhard in zones 4-8.

Marty Baldwin

3. Artisjokken van Jeruzalem

In dezelfde familie als zonnebloemen, artisjokken van Jeruzalem ( Helianthus tuberosus, ook wel sunchokes genoemd) zijn gegroeid als aardappelen voor hun ondergrondse knollen. Je kunt ze rauw eten of gekookt als aardappelen. Omdat hun koolhydraten echter worden afgebroken tot fructose in plaats van glucose, kunnen aardperen een betere keuze zijn dan aardappelen voor mensen met diabetes.

Plant de knollen zodra de grond bewerkt kan worden in het voorjaar in vruchtbare, goed doorlatende grond en in de volle zon. Plaats ze 3-5 centimeter diep in rijen van 36-42 centimeter breed en laat 15-24 centimeter tussen de planten. Wiet met de hand om te voorkomen dat de plant wordt verstoord tijdens de groei.

In augustus zal de plant ruim 1,80 meter hoog zijn met gele bloemen. Knollen van ongeveer 10 cm lang en 7 cm in diameter beginnen zich in de late zomer te vormen. Wacht met oogsten tot na de vorst. Ga er voorzichtig mee om, want de schil van de knollen is erg dun. Je kunt een aantal knollen in de grond laten zitten, zodat je het volgende voorjaar weer uit kunt groeien tot planten. Artisjokken van Jeruzalem zijn winterhard in zones 4-9.

Artisjokken van Jeruzalem zijn krachtige planten die zich via ondergrondse wortelstokken verspreiden en mogelijk moeilijk uit te roeien zijn. Sommige tuinders beschouwen ze als invasief.

Knoflookbieslook (Allium schoenoprasum) smaakt niet alleen heerlijk en komt elk jaar terug, maar produceert ook gezwollen paarse bloemen. Marty Baldwin

4. Leden van de uienfamilie

Sommige soorten uien, zoals de in de herfst geplante bosuien en Egyptische uien, blijven nieuwe uien produceren, zelfs als sommige worden geoogst. Laat alle uien in de volle zon tot halfschaduw groeien in goed doorlatende grond met veel organisch materiaal.

Breng in het voorjaar meststoffen aan die rijk zijn aan fosfor en kalium, maar arm aan stikstof. Plant uien als sets, zaden of transplantaties in het voorjaar zodra de grond kan worden bewerkt. Plaats ze 15 cm uit elkaar, in rijen van ongeveer 1 voet uit elkaar. Transplantaties moeten ongeveer 2,5 cm diep worden geplaatst.

Bosui ( knoflook ui was. solanium, ook wel Welsh-ui genoemd) is een soort vermeerderaar-ui. Het groeit niet uit tot grote bollen. Zowel de wortels als de toppen kunnen worden gegeten, maar sommige kunnen worden overgelaten om uit te groeien tot grotere uien.

De Egyptische ui ( knoflook ui was. levend ) produceert in de nazomer kleine bollen bovenaan de stengel. Je kunt deze kleine uien gebruiken zoals ze zijn, of ze in de herfst planten om meer Egyptische uien te laten groeien.

Knoflookteentjes (Allium tuberosum) vergelijkbaar groeien met bieslook (Allium schoenoprasum) , met slanke bladeren tot een voet lang en stervormige witte bloemen in de nazomer. Zowel knoflookbieslook als bieslook vormen vrij snel klontjes. De meeste leden van de uienfamilie zijn winterhard in de zones 4-8.

Peter Krumhardt

5. Radicchio

Deze groente met een scherpe smaak is technisch gezien een winterharde tweejarige, wat betekent dat hij twee jaar lang groeit. Het is een soort witloof en verwant aan witlof. Donkerrode bladeren met witte nerven vormen zich tot een strak samengeklonterde krop die lijkt op kool of snijsla.

Laat Radicchio (Cichorium intybus) groeien in vruchtbare, goed doorlatende grond in de volle zon. Zaai de zaden in de lente of de herfst en oogst de binnenste koppen in de late herfst, wanneer ze stevig zijn en de diepste kleur wit en rood hebben, waarbij de wortels in de grond blijven om een ​​nieuwe oogst voort te brengen. Vermijd het te vroeg plukken; onrijpe bladeren smaken bitter. Voeg olijfolie en zout toe aan de verse bladeren om de bittere smaak te verminderen. Radicchio is winterhard in zones 4-8.

Marty Baldwin

6. Rabarber

Hoewel veel mensen het als een vrucht behandelen, is rabarber (Rheum rhabarbarum) eigenlijk een winterharde meerjarige groente ( omdat je de stengels eet , niet de vruchten van de plant). Plant rabarber in de volle zon en vochtige, goed doorlatende grond. Plaats hem op een plek waar hij niet gestoord kan worden, want hij kan jarenlang blijven produceren.

Plant kronen in het vroege voorjaar, zodra de grond kan worden bewerkt. Plaats de centrale knop 2 inch onder de grondlijn. Plaats de kronen op een afstand van 1,80 meter van elkaar. Verspreid een 2-inch dikke laag compost rond nieuwe planten wanneer de luchttemperatuur boven de 80°F stijgt. Snijd eventuele bloemstengels af die zich aan de basis van de plant ontwikkelen.

Breng in het vroege voorjaar een uitgebalanceerde meststof aan. Verdeel na de oogst een laagje compost van 2 inch rond de planten. Wanneer de stengels dun worden, meestal na zes tot acht jaar, graaf en verdeel de plant in de lente of herfst.

Rabarberstengels hebben de beste kleur en smaak als ze bij koud weer worden geoogst. Laat eerstejaarsplanten ongeoogst. Tegen het derde jaar oogst je alle stengels groter dan 2,5 cm breed gedurende acht weken. Gebruik alleen de stelen in uw rabarberrecepten; de bladeren bevatten oxaalzuur en zijn giftig. Rabarber is winterhard in zones 2-9.

Denny Schrock

7. Zuring

Zuring is een overblijvend kruid met een scherpe, citroenachtige smaak dat wordt gebruikt voor soepen, stoofschotels, salades en sauzen. De twee belangrijkste geteelde zuring zijn gewone zuring ( Rumex-zuring ) , en Franse zuring ( Rumex scutatus). Het zijn verwanten van rabarber en de bladeren bevatten kleine hoeveelheden oxaalzuur dat niet schadelijk is als het in kleine hoeveelheden wordt geconsumeerd. De bladeren zijn ook een goede bron van vitamine C.

Zuring smaakt het lekkerst in het vroege voorjaar; het wordt bitter naarmate het weer warmer wordt. Het is moeilijk te vinden op de markt, omdat het kort na de oogst verwelkt. Om zuring te kweken, zaait u de zaden direct in de tuin in de volle zon en met een gemiddelde grond van 15 tot 20 cm uit elkaar in rijen van 60 cm uit elkaar. Gevestigde planten kunnen worden verdeeld. Tuinzuring is winterhard tot Zone 5; Franse zuring is winterhard tot Zone 6.

Heeft deze pagina je geholpen?Bedankt voor je feedback!Vertel ons waarom! Overige indienen