Tot op zekere hoogte is de diversiteit en uitmuntendheid van Oregon wijnen maakt vergelijkingen met stijlen uit de Oude Wereld niet relevant. Maar die factoren mogen de invloed van in Frankrijk geboren en opgeleide wijnmakers op het succes van de staat niet ondermijnen.

Samen met de baanbrekende Drouhin-familie, die aan het vierde decennium begint met het maken van Oregon-wijn, hebben een aantal recentere nieuwkomers hun wijnbereidingskennis aan het werk gezet in de staat, die nog steeds een van Amerika's toonaangevende producenten van Pinot Noir ​

Deze Franse wijnmakers prijzen de gastvrije wijngemeenschap en de open horizon van Oregon. Bovendien lijken ze veel plezier te hebben terwijl ze genieten van het tastbare gevoel van vrijheid dat de wijnmakerijen van de staat genieten.

Misschien is het gewoon de breuk met de beperkingen van de traditie, maar de grootste beloning om het huis en soms het gezin te verlaten, is de grenzeloze kans om te testen en te leren in wat velen de Bourgondië van de Pacific Northwest.

Ontmoet de pioniers die verder keken Frankrijk en in de dappere nieuwe wereld van het maken van wijn in Oregon.

Véronique Boss-Drouhin van Domaine Drouhin Oregon en Caballus Cellars / Foto door Melissa D. Jones

Véronique Boss-Drouhin

Domaine Drouhin Oregon, Caballus Cellars

Toen Robert Drouhin kocht wijngaard land in de Dundee Hills in 1987, was het de eerste keer dat een Bourgondisch huis het waagde om buiten Frankrijk wijn te maken. Het viel op de dochter van Robert, Véronique Boss-Drouhin, die werd aangesteld als wijnmaker, en haar broer, Philippe, die de wijnbouw van het landgoed zou beheren, om het te laten slagen.

Gewapend met een hogere graad in oenologie van de Universiteit van Dijon , Werkte Boss-Drouhin aan de oogst van 1986 Wijngaard van Adelsheim ​ Bethel Heights Vineyard en De Eyrie Vineyard ​Ze dankt die ervaring, evenals het mentorschap van haar vader en Bourgondische legende Henri Jayer, voor de ontwikkeling van het bedrijf. En ze biedt speciale lof voor wijlen Stephen Cary, die wijnmaker was bij Yamhill Valley wijngaarden ​

'Stephen was de eerste die ik ontmoette toen ik in Oregon aankwam', zegt Boss-Drouhin. 'Hij leerde me veel over de wijnen en de weinige producenten in die tijd, en hij was een buitengewone verhalenverteller en leraar vliegvissen.'

Boss-Drouhin stond voor een steile leercurve. 'We hadden geen ervaring buiten Bourgondië, dus we hebben ons best gedaan om te boeren en te vinifiëren zoals we weten', zegt ze.

De Drouhins plantten rijen met een hoge dichtheid, brachten tractoren aan die door de smalle straatjes konden navigeren en importeerden tanks, vaten en veel van de apparatuur die nodig was om druiven te beheren en te vinificeren.

'Zoals u zich kunt voorstellen, waren er in het begin veel technische uitdagingen', zegt ze.

Het kostte jaren om de wilde fluctuaties in de Willamette Valley's groeiseizoenen. En toch, 'je kunt consequent werkelijk uitstekende wijnen produceren in de meeste jaargangen - een goede combinatie van complexiteit en fruit, en een verrassend vermogen om te verouderen.'

Experimenteren en groeien gaan door met de recente ontwikkeling van de Roserock wijngaard en merk, Roserock Drouhin Oregon, dat Boss-Drouhin 'het tweede hoofdstuk van ons avontuur in Oregon' noemt. Aangekocht in 2013, heeft de wijngaard ongeveer 35 percelen die zijn geplant met een verscheidenheid aan klonen en onderstammen.

Een meer privé-project van Boss-Drouhin's is Caballus-kelders , een Pinot Noir met 220 kasten geproduceerd met haar beste vriendin, Isabelle Dutartre. Ze noemt het: “een rustig avontuur, de droom van twee oude beste vrienden om samen wijn te maken.

'Misschien het beste van alles is dat het verhaal nog vrij jong is en er nog veel te ontdekken valt.'

Guillaume Large van Résonance / Foto door Melissa D. Jones

Jacques Lardière en Guillaume Large

Resonantie

Het zijn niet alleen de jongeren en de rustelozen die betoverd worden door de aantrekkingskracht van Oregon. In 2012 ging Lardière met pensioen na 42 jaar als technisch directeur bij Louis Jadot House ​Het jaar daarop werd hij aangetrokken om de onderneming van de wijnmakerij in Oregon te starten.

Genaamd Resonantie na de Yamhill-Carlton-wijngaard waarvan de aankoop het programma op gang bracht, is dit het eerste Jadot-project buiten Bourgondië.

Waarom Oregon? 'In Bourgondië is er minder mogelijkheid om ons bedrijf te ontwikkelen', zegt Lardière. “We hebben nog een beetje in Chablis en Beaujolais, maar in Bourgondië is het te duur.

“Voor mij is dit een goede kans. En we waren bereid om het risico van niet-geënte wijnstokken te nemen. '

Guillaume Large, sinds augustus 2017 wijnmaker bij Résonance, heeft ook Franse roots. Hij werd geboren in het hart van de Pouilly-Fuissé appellatie, in de Bourgondische regio Mâconnais. Zijn grootvader, een wijngaardbezitter, inspireerde eerst zijn passie voor wijnstokken en wijnen.

Eugene, Oregon, is voor wijnliefhebbers

Large behaalde een Oenologist's National Diploma aan de Jules Guyot Instituut van Dijon , en werkte stints bij Joseph Drouhin House en Chateau de Vinzelles ​Vervolgens was hij assistent technisch directeur bij Maison Louis Jadot, waar hij werkte onder Lardière.

Hij beschouwt Résonance als het begin van 'een groot avontuur - ga naar Oregon, gebruik mijn kennis en ervaringen om Jacques 'werk voort te zetten en onthul het beste van het terroir van een wijngaardblok met minimale tussenkomst.

'Bij Résonance Vineyard [geplant in 1981], hebben we de kans om ongeënte Pinot Noir van topkwaliteit te laten groeien op een oude sedimentaire bodem', zegt Large. 'Ik sta versteld van de zuiverheid van deze Pinot [vergeleken met Bourgondië], waarop alle Pinots worden geënt.'

De eerste releases van Résonance, hoewel gemaakt in geleende kwartalen, onthullen een Europese gevoeligheid voor plaats, dynamische spanning en subtiliteit. Nu de nieuwe wijnmakerij klaar is voor de crush van dit jaar, is het gemakkelijk voor te stellen dat het beste nog moet komen.

Thomas Savre van Lingua Franca / Foto door Melissa D. Jones

Thomas savre

Lingua franca

Voor een jonge man die amper zes jaar van de middelbare school af is, is het cv van Savre buitengewoon. Hij behaalde een bachelordiploma in wijnwetenschappen en een duale masterdiploma in wijnbouwpraktijken en oenologie en wijnmaken (beide van de Universiteit van Bourgondië ​Tegelijkertijd werkte Savre bij Domaine de la Romanée-Conti ​ Domaine de Bellène ​ Domaine Dujac en Nicolas Potel House ​

Hij liep toen intern voor E. & J. Gallo , 'Een fantastische ervaring', die hem ertoe bracht om 'een kleinschaliger landgoed te zoeken dat zich richt op gevoel voor plaats, biologische landbouw en gedetailleerde wijnbereiding.'

Waarom Oregon? Daarin schuilt een verhaal over een levensveranderende fles wijn.

“Op een zaterdagochtend, tijdens de oogst van 2012 in Romanée-Conti, was ik de gelukkige die werd gekozen om twee flessen wijn uit de kelder te kiezen om te drinken in de snack [snack], ”zegt Savre. 'Ik koos Beaucastel 2006 Reserve Vieilles Vignes wit en Cristom 1995 Marjorie Vineyard ​Deze laatste wijn was een van de beste wijnen die ik ooit heb gehad. '

Maak kennis met de producenten die Amerikaanse wijn opnieuw definiëren

Met Oregon vers in zijn hoofd geplant, maakte hij van de gelegenheid gebruik om mee te doen Avondland als assistent-wijnmaker, oenoloog en wijnbouwer van Dominique Lafon in de Eola-Amity Hills in 2013. Twee jaar later werd hij door Lafon en Larry Stone gerekruteerd om wijnmaker te worden bij Lingua franca ​

De eerste releases van het wijnhuis, 2015 en 2016 Chardonnays en Pinot Noirs, hebben gescoord in de jaren 90. En de wijngaard van het landgoed, die nu pas vruchten begint af te werpen, heeft gezorgd voor wat Savre zijn grootste uitdaging noemt.

'Ik kan deze wijngaard niet hetzelfde behandelen als een oude', zegt hij. “Het is heel delicaat, maar tegelijkertijd ook heel dynamisch. Het kost veel moeite om zijn gedrag te begrijpen, en het vintage-effect is elk jaar iets nieuws.

“En toch stelde deze gelegenheid me in staat om ideeën naar de tafel te brengen en een visie te helpen vormen op basis van wat ik denk dat gedaan moet worden in de wijngaard en op de wijnmakerij ... om de visie van Larry Stone te respecteren en de ervaring en kennis van Dominique Lafon om deze visie te realiseren. '

Anne Sery en Laurent Montalieu van NW Wine Company / Foto door Melissa D. Jones

Anne Sery en Laurent Montalieu

NW Wine Company

Voor Sery betekende zomervakantie reizen van haar geboorteplaats en huis op het eiland Réunion naar Bourgondië. Daar hadden haar Pinot-liefhebbende ouders enkele kleine wijngaarden gekocht in de regio Côte de Nuits, waar ze vanaf haar elfde gretig een handje hielp. Ze begon meer wijngaardwerk te doen voor Domaine Hubert Lignier in Morey-St-Denis toen ze 14 was, bladeren trekken en fruit laten vallen.

'Toen besefte ik dat ik een wijnmaker ', Zegt ze, en dan maakt ze grappen. 'Op dat moment had ik Bourgondië nog nooit in de winter gezien.'

Sery's opleiding werd voortgezet met een undergraduate-studie in Dijon, gevolgd door een masterdiploma in wijnbouw en oenologie van de Nationale School voor Landbouwtechniek van Bordeaux en een diploma in oenologie van de Universiteit van Bordeaux ​Op zoek naar werk in het buitenland liep ze stage bij Schoonbroers , waar ze Montalieu ontmoette, die haar later bracht Soléna Zomer ​

Montalieu volgde ook een opleiding in Bordeaux, maar na een stage bij Mummie Napa , had besloten in Amerika te blijven. Oregon's Bridgeview Vineyard and Winery aangeworven hem als wijnmaker in 1988.

'Trouw aan de Oregoniaanse geest, was het in de middle of nowhere, en in alle aspecten, van de wijngaard tot de wijnmakerij, moest je ervoor zorgen dat alles werkte', zegt Montalieu. “Ik moest niet alleen groeien en wijnen maken uit de ongetemde grond van Zuid-Oregon, ik moest het ook doen zonder alle toeters en bellen om wijn te maken. Het was een ervaring die me op nieuwe manieren uitdaagde. '

Hij waagde zich van Bridgeview naar WillaKenzie Estate en begon toen Soléna Estate met zijn vrouw, Danielle Andrus Montalieu. De twee gingen op de lancering NW Wine Company in 2003, een custom-crush-faciliteit voor een hele reeks merken, met John Niemeyer van Oregon Wine Services ​

Montalieu's huidige focus ligt op Soléna Estate, Hyland Estates en Westmount Wine Company , projecten die zich richten op verschillende aspecten van de nationale Oregon Pinot Noir-markt.

Levendige zuurgraad, gelooft Montalieu, is de kernkracht van Willamette Valley-wijnen. 'Het drijft echt hun stijl en waardigheid', zegt hij. 'Je combineert dat met Pinot Noir, die het verbazingwekkende vermogen heeft om de grond te weerspiegelen waarin het wordt gekweekt, en je hebt Oregon in zijn huidige staat.'

Isabelle Dutartre van De Ponte Cellars, Caballus Cellars en 1789 wijnen / Foto door Melissa D. Jones

Isabelle Dutartre

De Ponte Cellars, Caballus Cellars, 1789 Wijnen

Geboren in Parijs maar opgegroeid in de Côte Chalonnaise, behaalde Dutartre in 1981 haar oenologiediploma aan de Universiteit van Bourgondië in Dijon. Kort daarna tekende ze voor oogstwerk bij Maison Joseph Drouhin. Dat is toen ze Véronique Boss-Drouhin ontmoette en hun levenslange vriendschap begon.

Al snel werd Dutartre gepromoveerd tot assistent-wijnmaker bij de Drouhin-wijnmakerij in Beaune. Daar werd ze begeleid door Laurence Jobard, een van de eerste vrouwelijke wijnmakers in de regio.

Dutartre bezocht ook Boss-Drouhin in Oregon om te helpen bij het rekken, bottelen en oogsten. En in 2001 werd ze in de buurt aangenomen Door Ponte Cellars , waar ze fulltime wijnmaker blijft.

Met ervaring aan beide kanten van de Atlantische Oceaan, ziet Dutartre de onderneming in Oregon nu als 'precies het tegenovergestelde van wijn maken in Bourgondië'.

Verhogen verwachtingen in de staat Washington

'In Oregon proberen we finesse en elegantie te bereiken, terwijl we weten dat het fruit en de body aanwezig zullen zijn', zegt ze. 'Omgekeerd, in Bourgondië, maakt de finesse deel uit van het terroir, dus het doel is om meer rondheid en concentratie te bereiken.'

In warme, rijpe jaren gebruikt Dutartre technieken voor wijngaardbeheer, zoals hogere gewasopbrengsten, controle van de groeikracht en bladtrekken, evenals 'conservatieve dadels om een ​​goede zuurgraad en versheid te behouden'.

Dutartre is van mening dat er in Oregon minder uitdagingen zijn voor de wijnbereiding dan Bourgondië, en ze wijst op minder ziektedruk en droger weer als factoren die hieraan bijdragen. Hoewel oogsten in de Dundee Hills vaak gepaard gaan met af en toe regen, zijn de hagel en vochtigheid die de druiven in Frankrijk beïnvloeden veel minder waarschijnlijk.

Twee zijprojecten, beide gelimiteerde edities van een enkele Pinot Noir, zijn van bijzonder belang voor haar. Dutartre's 1789 wijnen herdenkt de Franse Revolutie en weerspiegelt de metamorfose die ze ervoer toen ze, met haar drie jonge kinderen en hond, van Frankrijk naar Oregon verhuisde.

Caballus Cellars is haar joint venture met Boss-Drouhin.

Bruno Corneaux van Domaine Divio / Foto door Melissa D. Jones

Bruno Corneaux

Domaine Divio

'Ik had nooit gedacht dat ik ooit in Amerika zou gaan werken, toen ik in onze familiewijngaard in Bourgondië werkte', zegt Corneaux bij een glas van zijn uitstekende Chardonnay.

Corneaux ontmoette veel buitenlandse studenten terwijl hij studeerde voor een master in oenologie en wijnbouw aan de Universiteit van Bourgondië, Dijon, en raakte steeds meer geïntrigeerd door andere manieren van wijn maken over de hele wereld.

Toen deed het lot, in de vorm van Boss-Drouhin, hem een ​​levensveranderend aanbod.

'Ze benaderde me nadat we afgestudeerd waren en ze zei: 'Waarom kom je niet helpen om ons te helpen bij de oogst? We hebben dit onroerend goed in Oregon waarin u mogelijk geïnteresseerd bent '', zegt Corneaux. 'Dat was 1996. Dus ik kwam langs en ontdekte Amerika.'

Zoals zoveel anderen hadden, vond hij de wijngemeenschap in het gebied heel bijzonder.

'Iedereen was zo open, werkte samen en creëerde een synergie om de bekendheid van Oregon-wijn over de hele wereld te vergroten', zegt hij. “Het was een beweging waar ik meteen van hield. Het zou me in Bourgondië 10 jaar hebben gekost om deze relatie tot stand te brengen. Hier was het een paar maanden. '

Hoewel zijn stage bij Domaine Drouhin een voorliefde voor de staat creëerde, koos Corneaux ervoor om zijn wijnbereidingsvaardigheden na voltooiing elders verder te ontwikkelen. Hij werkte bij wijngaarden over de hele wereld voordat hij zich vestigde om wijn uit het oosten te produceren Washington zeven jaar lang. Hij zou onvermijdelijk terugkeren naar de Willamette-vallei in 2010 en zich bij Montalieu voegen op Soléna Estate als wijnmaker en wijngaardmanager.

'We delen de filosofie dat de wijnmaker ook druiven moet verbouwen om het volledige proces te begrijpen', zegt Corneaux. 'Voor ons is het fundamenteel.'

En Pinot Noir maken, zegt hij, “was een makkie. Het leek op sommige delen van Bourgondië waar ik van hou - Beaujolais - heuvelachtig met bossen bovenop de heuvels.

'Ik moest een plek vinden om mijn eigen wijnmakerij te beginnen', zegt Corneaux. 'Voor mij was Ribbon Ridge de meest aantrekkelijke - sedimentaire en zeebodem, en het kleigehalte is hoger dan elders, eigenlijk het dichtst bij waar ik mee werkte in Bourgondië in de Côtes de Beaune.'

Corneaux richtte zijn eigen label op, Domaine Divio , in 2012, waar hij nu een niet-interventionistische stijl nastreeft. Hij streeft naar een natuurlijke expressie, maar past nog steeds Bourgondische technieken toe zoals fermentatie in Franse eikenhouten vaten, lange rijping op de droesem en geen klaring of filtratie.

'Ik ben op zoek naar de geweldige smaken, zuurgraad en lengte die er mogelijk al zijn', zegt hij.