Achter een dikke, ongetekende houten deur in Elorrio, Spanje , een mooie stad ten zuidoosten van Bilbao in de Baskische regio, is een keuken van restaurantkwaliteit en een uitgestrekte eetkamer met ouderwetse, massief grenen meubels. In het verleden waren er generaties mannen op de stevige stoelen, maar tegenwoordig ook steeds vaker vrouwen.

Ik ben een van die vrouwen, en ik zit in een hoek —Een restaurant dat uitsluitend voor leden is van een plaatselijke gastronomische vereniging. In deze clubs komen groepen vrienden die elkaar in veel gevallen al van kinds af aan kennen, regelmatig samen om te koken, kletsen, eten en drinken.

Voor de maaltijd dwaal ik rond en zie een tafel met vier oudere mannen die buiten zitten met een schaal met brood en gegrilde bloedworst. Een man tilt een Porron , een vat in karafstijl, en drinkt rode wijn rechtstreeks uit de tuit. Het is rond 11 uur

Illustratie door Mikel Casal

Iedereen hier ondersteunt lokaal, van de producten tot de delicate vlokken Añana zout en natuurlijk de wijn. Bruisende Txakolis uit Bilbao en Getaria combineren met de zeevruchten, terwijl ze stevig zijn Rioja Alavesa-rode wijnen vullen de biefstuk aan.

Een week later, bij een andere txoko, Lunch in Bilbao staat interieurontwerper Alfonso de Lecea bij de grill, waar hij op leeftijd schroeit entrecote —Dunne ribeye-steaks zonder botten — en frites Guernica-paprika's. Hij schenkt een volle Rioja in Tempranillo aan een tafel waar 12 van zijn jeugdvrienden samengekomen zijn voor hun maandelijkse reünie.

Creëer thuis de culinaire scene van Catalonië

'Breng je wijn van € 1.000 hier niet mee', zegt de Lecea. 'Je zult op niemand indruk maken.' De tafel heft daar een glas op. “We kennen elkaar allemaal sinds we puistjes hadden. We drinken de goedkope lokale dingen - het is zoals het is ', zegt hij met een glimlach.

Na zes txoko's te hebben bezocht en hun wijnen te hebben onderzocht, ga ik de woorden van de Lecea als evangelie accepteren.

Illustratie door Mikel Casal

'Onze smaakpapillen zijn erg gewend aan de smaak van lokale wijn', zegt Ivan Jiménez, president van Txoko Guri Zer. “Rioja-wijn staat bekend als een van de beste ter wereld. Trouwens, waarom zou je een fortuin betalen voor iets dat niet beter is dan het jouwe? '

Daar valt moeilijk tegen in te gaan.

De txoko's breiden of wijzigen hun wijnlijst vaak uit naarmate de raad van bestuur van dienst wisselt. Ze hebben echter de neiging om vast te houden aan betaalbare favorieten, zoals de keuzes van Guri Zer van Txakoli van dichtbij Itsasmendi wijnmakerijen , kersenrode Campillo Crianza en fijne rode wijnen uit Markies van Riscal in de Rioja Alavesa.

Deze wijnen zijn ongecompliceerd en betrouwbaar, en ze accentueren het eten en de kameraadschap. In een wereld met een schijnbaar eindeloze keuze aan flessen en een regio met meer dan een groot aantal restaurants met Michelin-sterren, is het deze innemende loyaliteit die me bijblijft.