Hoewel Dave Roberts weer een honkbalseizoen ingaat nadat zijn team de laatste twee World Series verloor, wint hij al met Rode steek ​Hij runt het wijnmerk met voormalig San Francisco Giants teamgenoot Rich Aurilia en hun vriend, investeringsbankier John Micek.

Het trio huurde de bekende wijnmaker Rolando Herrera van in Mijn droomwijnmakerij voor hun eerste vintage van Napa Vallei Cabernet Sauvignon in 2007. Ze werken nu samen aan Cab en Pinot Noir en Chardonnay van de Hooglanden van Santa Lucia en de Sonoma Kust.

Hoe ben je in de wijn terechtgekomen?

Roberts : In 2002, toen ik een speler was bij de Dodgers Ik ging in de winter met mijn vrouw naar Napa Valley. We ontmoetten de eigenaren van wijnhuizen en wijngaarden, en de wijnmakers. Doordat we daarboven waren, werden we eerst aan de mensen verkocht, en vanaf daar groeide de nieuwsgierigheid naar wijn.

Aurilia : Ik speelde het grootste deel van mijn carrière bij San Francisco en, op een jaar na, woonde ik altijd in het centrum. Ik zou veel uit eten gaan en een paar geweldige wijnlijsten bekijken, en ik veranderde van wat iedereen beschouwt als een typische balspeler - een bierdrinker - in een wijnliefhebber. Met de mogelijkheid om op een vrije dag in mijn auto te springen en naar Napa te rijden, zo stapte ik erin, gewoon overal waar ik een aantal jaren aan werd blootgesteld.

Foto door The De Jaureguis

Hoe werd Rolando Herrera de wijnmaker voor Red Stitch?

Roberts : In 2007 stuurde hij Barry Bonds een deel van zijn reservecabine. Barry kende Richie en ik waren wijnjongens, dus hij gaf ons elk een fles [van de wijn]. Ik nam contact op met Rolando omdat ik meer wilde weten over zijn verhaal en de wijnen. Hij was een Giants-fan, dus het escaleerde vanaf daar heel snel.

Aurilia : Wat ik leuk vind aan Rolando is dat hij ons vertelde: “Ik wil echt je wijnen maken omdat ik het gevoel heb dat je het serieus gaat nemen. Je wordt geen andere atleet die zijn naam op een fles slaat en niet weet wat er aan de hand is. ' Dat was het veelbetekenende teken dat dit de man is die we nodig hebben om onze wijn te maken.

​ Ik voel me trots op het verspreiden van de wijnwereld onder mensen in honkbal. Toen ik in honkbal kwam, was het bier ​ Dave Roberts, eigenaar, Red Stitch Wines

Hoe zorg je ervoor dat mensen Red Stitch serieus nemen en het niet alleen als een ijdelheidsproject beschouwen?

Roberts : Dat kostte tijd. Zelfs de naam van onze wijnmakerij, Red Stitch, geeft aan hoe we onszelf wilden bouwen. Als je Red Stitch ziet, ben je benieuwd naar de naam, maar het is niet duidelijk. Dan kijk je naar de fles, het reliëf met naden, en er is een a-ha-moment waarop je de honkbalreferentie achter de wijn krijgt.

Aurilia : We zijn erg hands-on. Als Dave buiten het seizoen is, gaan we op zoek naar mengproeven en vatmonsters. We hebben veel geluk dat we een groep jongens hebben die beste vrienden zijn, maar die eigenlijk samen de branche leren en begrijpen. Dit begon als een passieproject, maar wordt voor ons een leuk bedrijfje.

Danica Patrick over raceauto's en wijn maken

Verandert de smaak van honkbalspelers?

Roberts : Ik voel me trots op het verspreiden van de wijnwereld onder mensen in het honkbal.

Toen ik in honkbal kwam, was het bier. Nu zijn we de wijnjongens in het honkbal. We hebben rondleidingen opgezet, contacten gelegd met wijnmakers en proeverijen georganiseerd op de weg op vrije dagen of op avonden na wedstrijden. Jongens plukken mijn hoofd over verschillende variëteiten en regio's. Om mensen op wijn en de mensen erachter te brengen, voelt dat bevredigend. Het geeft voldoening omdat het een passie is, en daar praten we de hele tijd over.

Waarom is er momenteel zo veel belangstelling onder professionele atleten?

Roberts : Mensen proberen beter opgeleid en verfijnder te worden, en ik denk dat atleten en beroemdheden meer ondernemen buiten hun eigen industrieën. Het is gewoon die aantrekkingskracht van verfijning. Maar uiteindelijk is het of je het leuk vindt. Dat is wat me aanvankelijk op wijn verkocht en het niet al te intimiderend maakte.

Rich Aurilia (links) en Dave Roberts (rechts) in 2009 / Foto door Eric Risberg / AP / Shutterstock

Wat is de toekomst voor Red Stitch?

Roberts : We zijn vanaf het begin langzaam gegroeid. Een aantal mensen vertelden ons dat de snelste manier om geld te verliezen is door groot te worden, dus we zijn doelbewust [in] een langzamer tempo gegroeid dan veel andere mensen. Volgend jaar zal onze totale productie waarschijnlijk 1.600 à 1.700 kisten bedragen, het volgende jaar 2.000. We zijn verheugd om verder te gaan. We proberen uit te breiden om niet alleen beter en de beste te zijn, maar ook om onze klanten de kans te geven verschillende dingen te proberen die ze normaal niet zouden ervaren.

En als je een bal speelt, heb je het gevoel dat je altijd iets teruggeeft, via een goed doel of een organisatie. Dit heeft ons in staat gesteld een heleboel filantropisch werk te doen met wijn. Je voelt je er goed door. U runt niet alleen een bedrijf, maar u geeft ook iets terug en ontmoet geweldige mensen terwijl u dit doet.

Ben je naar andere wijnregio's gereisd?

Aurilia : We zijn er geweest Italië samen. Een van Dave's favoriete dingen is een lekker drankje drinken Brunello ​Onlangs ging ik naar Moezel en In de buurt met mijn vrouw om wat te doen riesling proeverij. Italië was geweldig, maar iedereen weet dat Italiaanse wijnen geweldig zijn. Gaan naar Duitsland en het drinken van die Rieslings in deze kleine familiehuizen was geweldig. Het opende mijn geest en mijn smaakpapillen volledig voor een heel ander soort wijn- en eetervaring dan ooit tevoren. Ik zei Dave dat we er op een gegeven moment terug moeten gaan, of we ons aansluiten Bourgondië of niet. Het is een geweldige wijnregio die volgens mij niet veel mensen kennen of begrijpen.